tag:blogger.com,1999:blog-9203058425778689622024-02-19T23:39:35.385-08:00Read, LoLa ReadIppoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.comBlogger232125tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-45380881763848430082018-04-23T01:10:00.000-07:002018-04-23T01:10:12.958-07:00Το Ματωμένο του Έργο-Graeme Macrae Burnet.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9HBdo-kH8cCD4dOTpVKmHaZM2VskEgMKiqqgmMSSs2lk1R2cXhDHg9DuWE5CvcEK7QmYiIE7X_J_1fk5s5cjMnLx5MQ5zPwJjr6R-wuVs5ocbVT-gK5HPvKQwuk-VyOo7taW3ug08FXI/s1600/30594553_1945297898875154_2871674474899880463_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9HBdo-kH8cCD4dOTpVKmHaZM2VskEgMKiqqgmMSSs2lk1R2cXhDHg9DuWE5CvcEK7QmYiIE7X_J_1fk5s5cjMnLx5MQ5zPwJjr6R-wuVs5ocbVT-gK5HPvKQwuk-VyOo7taW3ug08FXI/s320/30594553_1945297898875154_2871674474899880463_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Ο Graeme Macrae Burnet εμπνευσμένος από την αληθινή ιστορία του Πιερ Ριβέρ , ενός Γάλλου αγρότη, που δολοφόνησε τα τρία μέλη της οικογένειάς του και στην συνέχεια έγραψε τα απομνημονεύματά του στην φυλακή, στήνει την δική του ιστορία ενός δεκαεπτάχρονου καλλιεργητή μισθωμένης γης, ο οποίος κατηγορήθηκε για τις τρεις κτηνώδεις δολοφονίες που διαπράχθηκαν στο χωριό του, το Κολντούι του Ρος-σάιρ, το πρωί της 10ης Αυγούστου του 1869.<br />
Μια ιστορία που παρότι γνωρίζουμε πως είναι μυθοπλασία, ο αναγνώστης (τουλάχιστον εγώ) μπερδεύεται για το τι είναι είναι πραγματικό και τι όχι, πείθεται εν τέλει πως πρόκειται για πραγματική ιστορία που ξετυλίγεται μέσω των αποδείξεων, ντοκουμέντων που βρίσκουν το φως. Καταθέσεις μαρτύρων, το χειρόγραφο του ίδιου του δράστη, οι ιατρικές εκθέσεις, το χρονικό της δίκης και η έκβαση αυτής.<br />
Ο Ρόντερι Μακρέι δολοφονεί εν ψυχρώ τον χωροφύλακα του χωριού, τη κόρη και τον μικρό γιο του,και στην συνέχεια ατάραχος ομολογεί τους φόνους δίχως υπεκφυγές, ενοχές ή τύψεις.Προφυλακίζεται μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη και με παρότρυνση του δικηγόρου του, αφηγείται μέσα από την δική του φωνή, τους λόγους που τον οδήγησαν να διαπράξει τα εγκλήματα αυτά. Μέσα από το χειρόγραφό του μαθαίνουμε για της σκληρές συνθήκες διαβίωσης της εποχής εκείνης, μαθαίνουμε έναν έναν τους κατοίκους του χωριού, τοποθετημένοι σε ένα σκληρό γκρίζο τοπίο διαποτισμένο με δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις με έντονη την πατριαρχική φιγούρα που χρησιμοποιεί τη χειροδικία αντί συζήτησης για να διοθώσει καταστάσεις. Μια ατμόσφαιρα αποπνικτική.<br />
Παρότι γνωρίζουμε εξαρχής περί τίνος πρόκειται, γνωρίζουμε ποιος είναι ο δολοφόνος ποιά τα θύματά του, τι τον οδήγησε εκεί, περιμένουμε με αγωνία την έκβαση της δίκης,την ετυμηγορία. Μένουμε καθηλωμένοι διαβάζοντας προσεκτικά τις καταθέσεις των μαρτύρων, προσπαθούμε να ''διαβάσουμε'' τα μάτια των ενόρκων και περιμένουμε μια πιο ''μαλακή''ποινή. Γιατί τασσόμαστε υπέρ του Ρόντερικ, αυτού του συμπαθέστατου αντιήρωα.<br />
Μια ιστορία πρωτότυπη, δοσμένη με ένα ευφάνταστο τρόπο. Γραφή απλή, καθαρή, εξαιρετική. Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με ''ντοκουμενταρίστικο''τρόπο που σε κρατάει μέχρι το τέλος.<br />
<br />
<br />
<br />
Υ.γ Καθ' όλη τη διάρκεια, είχα στο μυαλό μου την ιστορία εκείνη της Χάνα Κέντ. Τα έθιμα Ταφής.<br />
<br />
<br />
Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου<br />
Εκδόσεις: Μεταίχμιο.<br />
<br />
</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-45103536478511707862018-04-15T10:45:00.002-07:002018-04-15T10:45:19.323-07:00LoLa's Sundays No.134<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/oNMnWTNCFSU/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/oNMnWTNCFSU?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-22011576129632246032018-04-05T01:03:00.001-07:002018-04-05T01:03:34.283-07:002666- Ρομπέρτο Μπολάνιο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjigRv6DzBLjMNP8EIAZN86f4iAVZVxKyI0TBHEj_M6cT3lhW4axNmAC1fwdp7YcCPBYsJz-j3WKC9DdMqOyCuk-WtmcxTx3wdeeSvdKq-v3OaKm1QDAwrR0v230JX54eRd5lcccFbsQJk/s1600/28056713_1873321526072792_1757074495842378220_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjigRv6DzBLjMNP8EIAZN86f4iAVZVxKyI0TBHEj_M6cT3lhW4axNmAC1fwdp7YcCPBYsJz-j3WKC9DdMqOyCuk-WtmcxTx3wdeeSvdKq-v3OaKm1QDAwrR0v230JX54eRd5lcccFbsQJk/s320/28056713_1873321526072792_1757074495842378220_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Το 2666 κυκλοφόρησε το 2004, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του συγγραφέα.Ένα βιβλίο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε,όχι όμως ως προς το οικοδόμημα του που ήταν σαφώς στημένο.Το μυθιστόρημα αποτελείται από πέντε αυτόνομα μυθιστορήματα, που θα μπορούσαν να έχουν εκδοθεί μόνα τους, ένα κάθε χρόνο, ο οποίος ήταν και ο στόχος του συγγραφέα, μια απόφαση που φάνταζε πιο επικερδής ως προς την κληρονομιά που θα άφηνε πίσω του. Το υλικό πέρασε στα χέρια του Ιγνάσιο Ετσεβαρρρία, (φίλο τον οποίο είχε υποδείξει ο ίδιος ο Μπολάνιο) κι έπειτα από μελέτη και ανάγνωση πήρε την απόφαση να εκδώσει το 2666 σε όλη την έκτασή του.<br />
Κι έτσι λοιπόν βρίσκεται στα χέρια μας το ογκώδες μυθιστόρημα, των 1161 σελίδων, το λογοτεχνικό κληροδότημα του πρόωρα χαμένου Χιλιανού συγγραφέα. Ένα βιβλίο που μιλά για την φρίκη, τον πόλεμο, τον θάνατο, την παράνοια, το έγκλημα, τον έρωτα, την φιλία, την απουσία νοήματος.<br />
Πέντε ιστορίες φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους, που συγκλίνουν στο τέλος, λαμβάνουν χώρα σε μια φανταστική πόλη την Σάντα Τερέσα, μια πόλη της ερήμου στα σύνορα Μεξικού και ΗΠΑ, μια φρικιαστική εκδοχή της πραγματικής πόλης Χουάρες.<br />
Το πρώτο '' βιβλίο'' ξεκινά με τέσσερις καθηγητές της Γερμανικής λογοτεχνίας, οι οποίοι μοιράζονται το ίδιο πάθος και εμμονή για τον Γερμανό συγγραφέα, Μπένο Φον Αρτσιμπόλντι, του οποίου η ζωή παρέμεινε στο σκοτάδι. Την τελευταία φορά σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, ήταν στην Σάντα Τερέσα, στην οποία και οδηγούνται τρεις από τους τέσσερις καθηγητές, μπας και συναντήσουν από κοντά τον θρύλο για τον οποίο αφιέρωσαν την ζωή τους, βιβλία του οποίου διαβάζουν ξανά και ξανά.<br />
Στο δεύτερο ''βιβλίο'', γνωρίζουμε τον Όσκαρ Αμαλφιτάνο, και το πως βρέθηκε εκεί στην μέση του πουθενά (Σάντα Τερέσα), την κόρη του για την οποία φοβάται και τις φωνές που ακούει.<br />
Έπειτα γνωρίζουμε τον Φέητ σε μια δημοσιογραφική αποστολή που τον οδηγεί στην πόλη των φαντασμάτων και της φρίκης.Στην πόλη την οποία γίνονται εκατοντάδες εγκλήματα, γυναίκες δολοφονημένες, βιασμένες, σημείο που ο Μπολάνιο, έχει τον ρόλο του ψυχρού απογραφέα της αποστροφής, ονόματα νεκρών γυναικών το ένα μετά το άλλο με την μικρή σύντομη ιστορία που τους ακολουθεί και τέλος έχουμε το τελευταίο βιβλίο, που μαθαίνουμε επιτέλους για την πορεία της ζωής του μεγάλου Γερμανού συγγραφέα. Εδώ βρίσκεται και η καρδιά του μυθιστορήματος, ένα κεφάλαιο-βιβλίο που σε ανταμείβει.<br />
Ιστορία μέσα στην ιστορία, εικόνα μέσα στην εικόνα , ένα μυθιστόρημα πολυεπίπεδο που συνδέει το γκανγκστερικό μυθιστόρημα, με την πολεμική μαρτυρία, το αστυνομικό ρεπορτάζ, την επιστημονική φαντασία.<br />
Μια συναρπαστική αφήγηση με ένα τέλος που ο αναγνώστης θα βγάλει το δικό του συμπέρασμα.<br />
Όλα ξεκινούν με μια φράση που επέλεξε ο Μπολάνιο, όχι τυχαία:<br />
<br />
"Μια όαση φρίκης εν μέσω μιας ερήμου ανίας."<br />
<br />
Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος<br />
Εκδόσεις:ΑΓΡΑ</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-90694414263169023162018-03-11T11:14:00.002-07:002018-03-11T11:14:43.078-07:00LoLa's Sundays No.133<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/OpYKtirbA7E/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/OpYKtirbA7E?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-66452521733382799212018-02-25T08:56:00.002-08:002018-02-25T08:56:23.641-08:00LoLa's Sundays No.132<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/dKblEFJagH8/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/dKblEFJagH8?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-84779815344444950532018-02-12T00:48:00.000-08:002018-02-12T00:48:31.067-08:00Πόλη στις φλόγες- Garth Risk Hallberg.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgGUO2v-JqY9UM7EtOUg_sOkupdQx2rYktQ-dgOgHdal5T-GcbzigZSuah9jIYWHrfIKYAEmBzCh0LS5YhyDbMefUwNuGpFlEJBswOZQaEeNjd1HCf4waZmWci_wRShMZ06eli5ImtFJM/s1600/26231802_1824437700961175_9053662224227314126_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="814" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgGUO2v-JqY9UM7EtOUg_sOkupdQx2rYktQ-dgOgHdal5T-GcbzigZSuah9jIYWHrfIKYAEmBzCh0LS5YhyDbMefUwNuGpFlEJBswOZQaEeNjd1HCf4waZmWci_wRShMZ06eli5ImtFJM/s320/26231802_1824437700961175_9053662224227314126_n.jpg" width="271" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Νοέμβριος του 2015 κι η κυκλοφορία του ''Πόλη στις φλόγες'' αποτελούσε ένα τεράστιο εκδοτικό γεγονός.Τα δικαιώματα του βιβλίου είχαν πουληθεί πριν καν κυκλοφορήσει, ένας άγνωστος συγγραφέας μέχρι τότε κάνει την εμφάνισή του, με ένα βιβλίο που πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν για το επόμενο Μεγάλο Αμερικάνικο μυθιστόρημα.Oι αναρτήσεις των blog που παρακολουθώ αφορούσαν μόνο το βιβλίο αυτό. Περίμενα να καταλαγιάσει όλη αυτή αναμπουμπούλα για το φαινόμενο Χάλμπεργκ, και είμαστε τρία χρόνια μετά που το βιβλίο επιτέλους βρέθηκε στα χέρια μου και οι προσδοκίες μου να φτάνουν στα ύψη.<br />
Η ιστορία ξεκινά με τον πυροβολισμό μιας πανκ φοιτήτριας σε ένα πάρκο της Νέας Υόρκης.Καθώς το κουβάρι της υπόθεσης ξετυλίγεται, παρελαύνει ένας θίασος χαρακτήρων φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους, ώσπου τελικά οι ιστορία του καθενός να συγκλίνει με του άλλου.Το μυθιστόρημα όμως δεν είναι αστυνομικό, η απόπειρα δολοφονίας θα διαλευκανθεί,δεν είναι όμως ο βασικός πυρήνας της πλοκής,<br />
Ο κύριος χαρακτήρας του βιβλίου είναι η ίδια η πόλη η Νέα Υόρκη τέλη δεκαετίας του '70.Η παρακμή και η σήψη της πόλης, η εγληματικότητα, η οικονομική διαφθορά.οι τελευταίες διακόσιες σελίδες όπου και υπάρχει η ουσιαστική δράση του βιβλίου, περιγράφει εξαιρετικά το χάος, την πόλη που κυριολεκτικά βρίσκεται μέσα στις φλόγες. Η μουσική βρίσκεται παντού, διαβάζεις και ακούς.<br />
Αυτό που καταφέρνει καλά ο Χάλμπεργκ, είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Καλή γραφή με αμέτρητα φλας-μπακ στην ιστορία, ιντερλούδια, που διανθίζουν την αφήγηση.<br />
<br />
Πρόκειται για ένα αριστούργημα; Όχι.Πρόκειται όμως για ένα χορταστικό, πολυσύνθετο μυθιστόρημα, που έχει ότι περιμένει ένας αναγνώστης από ένα ογκώδες βιβλίο.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής<br />
Εκδόσεις: Κέδρος.</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-28986210203155202472018-01-21T10:49:00.000-08:002018-01-21T10:49:10.245-08:00LoLa's Sundays No.131<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/lc6F47Z6PI4/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/lc6F47Z6PI4?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-19823593119218466782018-01-07T10:25:00.002-08:002018-01-07T10:25:47.016-08:00LoLa's Sundays No.130<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/BNfp33CTDps/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/BNfp33CTDps?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-14899650504878065172018-01-05T00:06:00.000-08:002018-01-05T00:06:45.668-08:00'Ασωτοι-Γκρεγκ Τζάκσον.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhInxVfxvUt9gxBWsxBXr9XY-QmPb6WIvE-j5wlEw5lhYlaPP45XzPZ8fTbZp2VYT9DKOo1FbTTULyJpYIzj01x_BDP1jTzL4snvKkZ26baQmJCWsUm7wY9ZARXJ6FIpQL2AYUWVZsFbjM/s1600/25508070_1798695213535424_3705651550371353270_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="756" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhInxVfxvUt9gxBWsxBXr9XY-QmPb6WIvE-j5wlEw5lhYlaPP45XzPZ8fTbZp2VYT9DKOo1FbTTULyJpYIzj01x_BDP1jTzL4snvKkZ26baQmJCWsUm7wY9ZARXJ6FIpQL2AYUWVZsFbjM/s320/25508070_1798695213535424_3705651550371353270_n.jpg" width="252" /></a></div>
<br />
<br />
Τελευταία ανάγνωση του '17, πρώτη του '18, ο χρόνος με αφήνει και με βρίσκει παρέα με τον Γκρεγκ Τζάκσον και η νέα αναγνωστική χρονιά ξεκινά υπέροχα.Περίμενα κάμποσες μέρες να περάσουν αφότου είχα τελειώσει το βιβλίο μπας και καταλαγιάσει αυτή η συναισθηματική ένταση που σου προκαλεί. Γυρνώντας όμως πάλι στις τσακισμένες σελίδες, διαβάζοντας κάποια αποσπάσματα το αίσθημα αυτό ξανά φουντώνει και σκέφτομαι πως είναι δυνατόν ένας 34 χρόνος να μπορεί να γράφει έτσι; Ερώτηση άκυρη, φυσικά και μπορεί.<br />
<br />
<br />
<b><i>Κάποια στιγμή οι ιστορίες έπρεπε να λάβουν τέλος. Κάποια στιγμή οι λύκοι πέθαιναν, οι άνθρωποι πέθαιναν.Χτυπούσε το ξυπνητήρι. Τα μόρια έκανα αυτό που έκαναν και μερικές φορές από το χάος διαφαινόταν η τάξη.Και μερικές φορές από το χάος ξεπηδούσε η τάξη. Και μερικές φορές, ποιος ξέρει; Τα δεδομένα ήταν επίμονα.Ήταν επίσης ιστορίες.Με άλλα λόγια, ένα σωρό πράγματα έμειναν ανοιχτά στην ερμηνεία.Αλλά οι στιγμές συνεχιζόταν να έρχονται, η μια μετά την άλλη.Και μετά άλλη μια. Και μετά άλλη μια.</i></b><br />
<br />
Οι ήρωες του Τζάκσον είναι σαραντάρηδες, ζωές των οποίων καταρρέουν. Θέλουν να νιώθουν καλά με τον κόσμο, με τον εαυτό τους και δεν μπορούν. Είναι άνθρωποι από τι καλλιτεχνικό σινάφι, μουσικοί, χορευτές, παραγωγοί... Κονιορτοποιούνται σε μια ξέφρενη πορεία αναζήτησης του δικού τους νοήματος. Στρέφονται στον εαυτό τους, γίνονται για λίγο παρατηρητές, παίρνουν παραισθησιογόνα και αφήνονται μέσα στις φαντασιώσεις τους.Περιμένουν να αισθανθούν γαλήνη, να επιστρέψουν σε εκείνο το σημείο που θα ξεκινήσουν από το μηδέν.<br />
Οι ευθύνες όμως τους βαραίνουν, η ευθύνη της ίδιας της ζωής.<br />
<br />
Τα διηγήματα του Τζάκσον αφορούν την δική μας γενιά.Τα διλήμματα των επιλογών που πολλές φορές δεν υπάρχουν..Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που σκάβει τις κούφιες κοιλότητες του εαυτού μας. Μια εξαιρετική γραφή, λυρική, αδίστακτη, εγκεφαλική. 'Ενα βιβλίο για την χαμένη νιότη.<br />
Ένα εξαιρετικό βιβλίο.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Ούτε κι εγώ ήμουν αθώος, δεν αγνοούσα την αργή και ύπουλη διολίσθηση με την οποία τα μέσα για την επίτευξη των πιο πολύτιμων και ευγενών σκοπών μας γίνονται τα ίδια σκοποί -έτσι που, για παράδειγμα, το να γράψεις κάτι που θα αλλάξει τον κόσμο γίνεται το να γράψεις κάτι που θα έχει αξία για σένα τον ίδιο, που γίνεται το να εκδώσεις κάτι σχετικά αξιοπρεπές, που γίνεται το να γράψεις κάτι που να μπορεί απλώς να εκδοθεί· ή, για να δώσω άλλο ένα αυθαίρετο παράδειγμα, η αναζήτηση του αιώνιου έρωτα γίνεται η αναζήτηση ενός έρωτα που μπορεί και να κρατήσει, που γίνεται η αναζήτηση ενός συνετού μείγματος ανοχής και πάθους, που γίνεται η αναζήτηση ενός ταιριαστού κοινωνικού συντρόφου. Και φυσικά με κάθε αναπροσαρμογή δεν πιστεύεις ότι συμβιβάζεσαι ή ότι προδίδεις τις αρχές σου αλλά ότι ωριμάζεις. Κι ίσως και να 'ναι έτσι. Ίσως να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι μια μέρα ξυπνάς νεκρός.</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μετάφραση: Παναγιώτης Κεχαγιάς<br />
Εκδόσεις: Αντίποδες.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-91869935984873194412017-12-28T02:47:00.000-08:002017-12-28T02:47:16.464-08:00Η λίστα της LoLa για το 2017.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
Να' μαστε λοιπόν, 3 μέρες πριν την εκπνοή του 2017. H ανάγκη της ανασκόπησης, έχει κάνει την εμφάνισή της αρχές Δεκέμβρη. Τότε βγαίνουν σημειωματάρια, τα παλιά και τα ανέγγιχτα εκείνα που θα γεμίσουν με καινούριους στόχους που θα αφορούν το νέο έτος.Μια διαδικασία που η αλήθεια είναι περιμένω πως και πως, θαρρείς πως αν αριθμήσεις αυτά που έχεις στο μυαλό σου να αποτελούν ένα είδος γραπτής υπόσχεσης, και σε περίπτωση αθέτησης της,θα συμβεί κάτι. ίσως να δώσεις κάνα δυο -τρεις δικαιολογίες στον εαυτό σου θα τραβήξεις μια γραμμή , το επόμενο νούμερο ίσως έχει φανεί πιο τυχερό.<br />
Ένα από αυτά τα σημειωματάρια γεμίζει με εκείνα τα βιβλία που διάβασα μέσα στην χρονιά.Φέτος οι αναγνώσεις δεν ήταν πολλές, να μια υπόσχεση γραπτή που θα αριθμηθεί κι αυτήν για την επόμενη χρονιά,μα κάποιες από αυτές ήταν δυνατές. Ορίστε λοιπόν, η λίστα της LoLa για το '17.Η σειρά τυχαία εκτός του πρώτου φυσικά.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
10) Το μάτι-Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidSAxcqvOkr9ExKJ5m1CDLTDi4iEoGZa2c3x1CaKYSz25oBNGAV7lvFfmK7wfGfvt_V6ZOxxinjPTTdPgTG-aRxXi2hFR_7ugPwK9t_n3agMx_FDSHCdHUer73ndJ0YO7P67bN90jq4SA/s1600/IMG_20171217_120935+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidSAxcqvOkr9ExKJ5m1CDLTDi4iEoGZa2c3x1CaKYSz25oBNGAV7lvFfmK7wfGfvt_V6ZOxxinjPTTdPgTG-aRxXi2hFR_7ugPwK9t_n3agMx_FDSHCdHUer73ndJ0YO7P67bN90jq4SA/s320/IMG_20171217_120935+%25281%2529.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα που απεικονίζει εύστοχα τη σύγχυση της μοντέρνας εποχής, την ουσία που έχει η εικόνα, και όχι η ύπαρξη. Η αδράνεια και η αποποίηση των ευθυνών, παρουσιάζεται μέσα από μια γραφή εξαιρετική, με μεταφορές, παιχνίδια λέξεων και μια εξαιρετική μετάφραση εκείνης του Γ.Ι. Μπαμπασάκη.<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
9) Η Ώρα του αστεριού-Κλαρίσε Λισπέκτορ.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYF2lO7H6sS7_HMMG5SQ-w28f0sM7pW5HXT3aOfH6UASTiGVwPYWeH0j2XDF78KxzSXI2qVGe3KXMGz-gp4pBUO-rwYwsZt5EHcGJCuE-oKhTDxclBgkFJRKjZwyN4BagdNFQ5ls05PgI/s1600/16716253_1418509244887358_2198177357409513585_o+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYF2lO7H6sS7_HMMG5SQ-w28f0sM7pW5HXT3aOfH6UASTiGVwPYWeH0j2XDF78KxzSXI2qVGe3KXMGz-gp4pBUO-rwYwsZt5EHcGJCuE-oKhTDxclBgkFJRKjZwyN4BagdNFQ5ls05PgI/s1600/16716253_1418509244887358_2198177357409513585_o+%25281%2529.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
'Tο βιβλίο είναι γραμμένο από χέρι ασθενικό και παθιασμένο.Η Κλαρίσε είχε ήδη κατά κάποιο τρόπο πάψει να είναι δημιουργός, να είναι συγγραφέας.Είναι το τελευταίο κείμενο, εκείνο που έρχεται μετά.Μετά από όλα τα βιβλία.Μετά τον χρόνο. Μετά το εγώ.Ανήκει στην αιωνιότητα , σε εκείνο τον χρόνο πριν από το μετά από το εγώ, τον οποίο τίποτα δεν μπορεί να διακόψει.Στον χρόνο εκείνο, σε εκείνη την μυστική και αιώνια ζωή θραύσματα της οποίας είμαστε''.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<br /><br />Ένα βιβλίο για την απλότητα της ζωής, για τις χαμένες απολαύσεις, εκείνες που έχουμε ξεχάσει από καιρό. Tρέχουμε, να φτιάξουμε ένα φανταχτερό μέλλον, μουντζουρώνοντας το παρόν.<br />Οι λέξεις της Κλαρίσε σε καταπίνουν.<br /><br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
8) Η μυστική ιστορία- Ντόνα Ταρτ.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheidWz1TXTeelripPGgW4ymUI6m8U2NFS2Cfxly8IDOZlnLzckl33KllyVrozjiGXATPqVUqBZvEZaes-V3geTXFdhbRQMrCwf1ceVh2d7itDKYI5-aF5AwRrNGppkcKyFFpFbDSV6m2w/s1600/23659553_1754789387926007_1572683262426724845_n+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheidWz1TXTeelripPGgW4ymUI6m8U2NFS2Cfxly8IDOZlnLzckl33KllyVrozjiGXATPqVUqBZvEZaes-V3geTXFdhbRQMrCwf1ceVh2d7itDKYI5-aF5AwRrNGppkcKyFFpFbDSV6m2w/s1600/23659553_1754789387926007_1572683262426724845_n+%25281%2529.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Η Ταρτ πλέκει με μαεστρία την προσωπικότητα των ηρώων της, και μας βυθίζει στην δίνη τους, στα πάθη τους, στην πολυπλοκότητά τους. Το ενδιαφέρον και η αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας παραμένει έντονο, παρότι γνωρίζουμε την έκβασή της. Η γραφή απλή χωρίς φανφάρες, αφήγηση πειθαρχημένη που δημιουργεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.<br />Μια ιστορία που παραμένει μυστική, πληρώνοντας ο καθένας το τίμημα που του αναλογεί.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
7) Η μελαγχολία της αντίστασης- Λάσλο Κρασναχορκάι.</div>
<div class="post-header" style="background-color: #141414; color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1em;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7142041012855188884" itemprop="description articleBody" style="background-color: #141414; color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4; position: relative; width: 506px;">
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ut27zzOazBi7cgD092AyY9gAXs6tz7Sn2VUOEs4K9mtK75Xxm7ZnqJ8L8laQtC-mQxAEzsNOvk28JhDcIku4TpE85GBIi-sRILsNAOQgDsrosLNFAGz0EmlxswrBqVR9zug93H9azNI/s1600/18881857_1553987338006214_4011474120157832673_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ut27zzOazBi7cgD092AyY9gAXs6tz7Sn2VUOEs4K9mtK75Xxm7ZnqJ8L8laQtC-mQxAEzsNOvk28JhDcIku4TpE85GBIi-sRILsNAOQgDsrosLNFAGz0EmlxswrBqVR9zug93H9azNI/s320/18881857_1553987338006214_4011474120157832673_n.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /><br />Ένα μυθιστόρημα που περιγράφει αριστουργηματικά την κοινωνία μας, μια κοινωνία που είναι παραδομένη στους φόβους της, τις προκαταλήψεις,που είναι γερά στερεωμένη σε ψευδείς βεβαιότητες. ''Μια πνιγηρή τρύπα που πνίγει κάτω από το μαλακό της πάπλωμα κάθε κύμα καθαρού αέρα.Η γραφή του Κρασναχορκάι σαρωτική.Μια πρόζα απαράμιλλης ομορφιάς , με τις υπνωτιστικές ποιητικές εικόνες του, και τον μακροπερίοδο λόγο του.Μια θλίψη διακατέχει το βιβλίο, η θλίψη της σήψης, της λήθης στην οποία η ανθρώπινη ύπαρξη βυθίζεται αργά μα σταθερά.<br /><br /><br />Η μετάφραση της Αβραμίδου είναι εξαιρετική.<br /><br /><br />6) Η Συντέλεια του κόσμου- Τζέννυ Έρπενμπεκ</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEW82PLEzS13BvXNxd-Xx0RgaB4zudu0QS-Ykk3B3J1QKtKgphVF2faki5-pbrzrxQndxSuXoYXW00-F_MOms0Mir3-ULBgl17phM_UBwPvX5RYzFNq0jFUyzWj-7gi46yXTapOLC2qLg/s1600/IMG_20170603_125229.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEW82PLEzS13BvXNxd-Xx0RgaB4zudu0QS-Ykk3B3J1QKtKgphVF2faki5-pbrzrxQndxSuXoYXW00-F_MOms0Mir3-ULBgl17phM_UBwPvX5RYzFNq0jFUyzWj-7gi46yXTapOLC2qLg/s1600/IMG_20170603_125229.jpg" /></a></div>
<br />Η Έρπενμπεκ γράφει ένα βιβλίο για τον θάνατο. Μια ιστορία, βέβαια δεν αρκεί και γράφει για μια ζωή που περιέχει δυνάμει πολλές ζωές.Αυτή η περιδίνηση σε τόπο, χρόνο και τις διαφορεικές εκδοχές αποτελούν έναν ισχυρό πυρήνα γύρω από τον οποίο η συγγραφέας μας δίνει ένα μαγευτικό μυθιστόρημα. Με φόντο ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο ιστορικό πλαίσιο,η ηρωίδα της Έρπενμπεκ μεταστοιχιώνεται , ξεκινώντας από την Γαλικία της αυστροουγκρικης μοναρχίας περίπου το 1900,συνεχίζεται στην Βιέννη μετά το τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, στην Μόσχα την εποχή του σταλινισμού, στο Βερολίνο της Λαοκρατικής Δημοκρατιας για να ολοκληρωθεί στο Βερολίνο της σύγχρονής Επανενωμένης Γερμανίας.<br />Το βιβλίο χωρίζεται σε ‘’υποβιβλία’’ όσες και οι εκδοχές της ιστορίας, και ανάμεσά τους παρεμβάλλονται διάφορα ιντερμέδια που δίνουν στην αφήγηση έναν εξαίσιο ρυθμό. Η γραφή σε υπνωτίζει, σε μεταφέρει εδώ κι εκεί, παρατηρώντας την διαφορετική κάθε φορά εξέλιξη της ηρωίδας, τον διαφορετικό κάθε φορά θάνατο που έχει επιλέξει η συγγραφέας γι’αυτήν.</div>
<div>
<br /></div>
Η μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη εξαιρετική<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
5) Το πρόσωπό σου αύριο (Πυρετός και Λόγχη)-Χαβιέρ Μαρίας</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqGL8Wr3h9ccB62vyXGkWOjmmW6DxHK_5AAULAQ3uqfF-MVYHdYoagWdcjzi4tkJE34RvjGeY3YsJ9dOzxPUJWKghuRpn1-MBwOHk1U-H_nxSNjCXCM8qyOQb7DWCXNfWI0UsTFR51PlE/s1600/17799161_1488249724579976_3170670630703866925_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqGL8Wr3h9ccB62vyXGkWOjmmW6DxHK_5AAULAQ3uqfF-MVYHdYoagWdcjzi4tkJE34RvjGeY3YsJ9dOzxPUJWKghuRpn1-MBwOHk1U-H_nxSNjCXCM8qyOQb7DWCXNfWI0UsTFR51PlE/s1600/17799161_1488249724579976_3170670630703866925_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Ο Μαρίας με το θαυμάσιο ύφος του, με την εκπληκτική γραφή του εμπλουτίζει και διανθίζει τις ίδιες ερωτήσεις, τις ίδιες εμμονές με την εξαντλητική χρήση των λέξεων, των συνωνύμων τους και των αντίθεων τους.<br />Πιάνεις ένα βιβλίο του Μαρίας και ξέρεις ότι δεν θα προσπερνάς τις σελίδες του ανάλαφρα, ότι δεν θα βγεις ο ίδιος μετά το πέρασμά τους.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
4) Από την Άιντα στον Χαβιέρ - John Berger</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaIEoE3XtlXt-Y36A0BfBMrYKoWHsH7L5tpaQJRGSK-EQUW5LSMnRS8MulQkWR9RyREBjNgKKtcw-Su5ZItVD4h_ni_EaB03YIpAP8EEf5hsXw5BPKD4MWi1QLp1kfGdOsxk5iZ9ueY1Y/s1600/23472010_1737387276332885_692070156662193766_n+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaIEoE3XtlXt-Y36A0BfBMrYKoWHsH7L5tpaQJRGSK-EQUW5LSMnRS8MulQkWR9RyREBjNgKKtcw-Su5ZItVD4h_ni_EaB03YIpAP8EEf5hsXw5BPKD4MWi1QLp1kfGdOsxk5iZ9ueY1Y/s1600/23472010_1737387276332885_692070156662193766_n+%25281%2529.jpg" /></a></div>
<br /> Ένα μυθιστόρημα σε γράμματα, γράμματα από την Άιντα στον αγαπημένο της Χαβιέρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε ισόβια.</div>
<div>
Ένα βιβλίο για την πολιτική και τον έρωτα.</div>
<div>
Ένα βιβλίο για την προσμονή και την ελπίδα.</div>
<div>
Ένα εξαιρετικό βιβλίο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
3) Ρομπέρτο Μπολάνιο-Το Παγοδρόμιο<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8tK9qwOw1SAkZkqX1EcPxs9n4piEibzugO34TNZZ1uLNCnpsfPknxh19iHGO6jVz5LqPdvqnpAlu1dVyXqnSLy_1hngVQwqAVcK5YRByxCW9IDFje5XcRK1TND0wFo1Wk7MlvCkki08/s1600/IMG_20170330_124749.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8tK9qwOw1SAkZkqX1EcPxs9n4piEibzugO34TNZZ1uLNCnpsfPknxh19iHGO6jVz5LqPdvqnpAlu1dVyXqnSLy_1hngVQwqAVcK5YRByxCW9IDFje5XcRK1TND0wFo1Wk7MlvCkki08/s1600/IMG_20170330_124749.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Η ιστορία ξεκινά με έναν φόνο, ντύνοντας την έτσι με ένα πέπλο μυστηρίου. πλήθος ερωτημάτων αρχίζουν και γεννιούνται η ιστορία προχωρά,οι αφηγήσεις συγκλίνουν. Τ μυστήριο λύνεται αλλά, πραγματικά αυτό δεν σε νοιάζει, προσωπικά εμένα δεν με ένοιαζε να μάθω ποιος ήταν ο δολοφόνος. Η γραφή σε μαγνητίζει, ο λυρισμός, η απογυμνωμένη κι όμορφη ποίησή του.Ο κόσμος που σε βυθίζει είναι ιδιαίτερος και δεν λές να βγεις από εκεί, ακόμη και όταν η τελεία θα σημάνει το τέλος.<br /><br /><br /><br />Ένα εξαιρετικό βιβλίο με αφηγηματικό παλμό που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
2) Λίγη Ζωή-Χάνα Γιαναγκιχάρα</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBGW_pSskVkjan4a_UqtFvEEEppr23XlAzHdSLgQVWrbAQtT0qq71mMrwe5lVBrUXjAY6KFHuVgKLrUMc-xqgKuUbzcXRIGSuLlKGuTAtq9OdaGT2N-SecTQ91Xw3mZ9ugY2_V2QhiGbE/s1600/15622154_1326967017374915_6384297907041836280_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBGW_pSskVkjan4a_UqtFvEEEppr23XlAzHdSLgQVWrbAQtT0qq71mMrwe5lVBrUXjAY6KFHuVgKLrUMc-xqgKuUbzcXRIGSuLlKGuTAtq9OdaGT2N-SecTQ91Xw3mZ9ugY2_V2QhiGbE/s1600/15622154_1326967017374915_6384297907041836280_n.jpg" /></a></div>
<br /><br /><br />Τέσσερις φίλοι μετακομίζουν στην Νέα Υόρκη μετά την αποφοίτησή τους, για να φτιάξουν την ζωή τους. Άφραγκοι, χαμένοι με μόνα εφόδια την μεταξύ τους σχέση και τις φιλοδοξίες τους θα αρχίσουν σιγά σιγά, να θέτουν στόχους, να αρχίζουν να οριοθετούν τις ζωές τους. Ο Γουίλεμ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Τζουντ(αχ, αυτός ο Τζούντ) είναι οι βασικοί χαρακτήρες, χωρίς αυτούς το μυθιστόρημα δεν θα υπήρχε. Υπάρχει ο Άντι , ο Χάρολντ, η Τζούλια κι ο Ρίτσαρντ κι άλλοι, πολλοί άλλοι. Η αρτιότητα των χαρακτήρων τέτοια, που νομίζεις ότι είναι αληθινοί, ότι υπάρχουν εκεί δίπλα και τους βλέπεις, τους ακούς ακόμη και ότι μπορείς να τους αγγίξεις.Είναι τέτοια η συναισθηματική και η προσωπική ανάμειξη με τον κόσμο εκείνο των τεσσάρων που είναι σαν να ζεις σε δυο κόσμους, άλλοτε μόνο σε έναν εκείνο του Τζούντ, που αναρωτιέσαι τι θα συμβεί, ποια θα είναι η εξέλιξη σαν να πρόκειται για έναν πολύ δικό σου άνθρωπο και το συναίσθημα βαρύ, τόσο βαρύ που μερικές φορές αναγκαζόμουν να κλείσω το βιβλίο να πάρω καμιά ανάσα για να μπορώ να συνεχίσω.</div>
<div>
<br /></div>
Μια ιστορία τοποθετημένη σε μια άχρονη Νέα Υόρκη, έτσι που δεν σου αποσπά τίποτα την προσοχή υπάρχει μόνο ο Τζουντ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Γούιλεμ τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.Ένα μυθιστόρημα που σε αναστατώνει. Υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα με λυγμούς. Τέτοια η ένταση, τέτοιο το συναίσθημα.<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
1) Το Εργοστάσιο Σφηκών- Iain Banks.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9YCGpVIgVeGzJ-Ka_gsmA9PfJL6CoyRfS9qk64qGCtitxhDBklM0Nidzy_AW5htyMoGdREeGqDw3HeIdK6m3o8pifu9iDYpMMZhrZP9AE-vBPED5Q_7opmCBaw-SdfyjWRR-remxrG40/s1600/IMG_20170210_115631.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9YCGpVIgVeGzJ-Ka_gsmA9PfJL6CoyRfS9qk64qGCtitxhDBklM0Nidzy_AW5htyMoGdREeGqDw3HeIdK6m3o8pifu9iDYpMMZhrZP9AE-vBPED5Q_7opmCBaw-SdfyjWRR-remxrG40/s1600/IMG_20170210_115631.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Η αναγνωστική έκπληξη της χρονιάς.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Πρόκειται για ένα περίεργο, σοκαριστικό, πότε-πότε βάναυσο βιβλίο. Η ανάγνωσή του σε μερικά σημεία είναι μια απείρως οδυνηρή εμπειρία, αλλά ταυτόχρονα δεν τολμάς να πάρεις ανάσα μην σου ξεφύγει κάποιος συμβολισμός, ή κάποια εξαιρετική φράση.<br />Παρακολουθούμε την ζωή του δεκαεξάχρονου Φρανκ, ο οποίος και ζει απομονωμένα μαζί με τον πατέρα του στο νησί. Ο αδερφός του Έρικ, μόλις έχει δραπετεύσει από την ψυχιατρική κλινική, όπου και νοσηλευόταν τα τελευταία χρόνια.</div>
Η βια αντί φωνής, η βία που χρησιμοποιείται σαν απόδειξη της ίδιας της ύπαρξης. Οι τύψεις δεν έχουν θέση εδώ, ο Φρανκ ρωτά, το εργοστάσιο απαντά.<br />Ένα βιβλίο που κατά λάθος έπεσε στα χέρια μου, άλλωστε ανήκει σε μια κατηγορία(τρόμου) η οποία δεν είναι το φόρτε μου. Κι έρχεται ο Banks να με διαψεύσει.<br />Το εργοστάσιο Σφηκών είναι ένα εκπληκτικό, αλλόκοτο βιβλίο.Απολαυστικό τόσο για την απόλυτη θηριωδία του αλλά και το μήνυμά του, κυρίως γι' αυτό.<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ορίστε και το σάουντρακ της φετινής χρονιάς.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/_0VylU5iLN8/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/_0VylU5iLN8?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Eύχομαι σε όλους Χρόνια πολλά και καλή χρονιά.</div>
</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-2844449468952535372017-12-18T01:46:00.000-08:002017-12-18T01:46:04.094-08:00Το μάτι-Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWgrMS6-BuS68uJf_fUz8DIOGQy0eDvGcUZRJ6CoU8OW82_1cvcsChVA0XkHwRq-uy7Siq4m5hFNJ79ayvvh-kZ0gUiqbXVKUnBci0dhvgqSEOW1vOBDvkPHKC825bgzTPCzFuT0BBH0A/s1600/IMG_20171217_120935.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWgrMS6-BuS68uJf_fUz8DIOGQy0eDvGcUZRJ6CoU8OW82_1cvcsChVA0XkHwRq-uy7Siq4m5hFNJ79ayvvh-kZ0gUiqbXVKUnBci0dhvgqSEOW1vOBDvkPHKC825bgzTPCzFuT0BBH0A/s320/IMG_20171217_120935.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
''Συνειδητοποίησα πως η μόνη ευτυχία στον κόσμο είναι να παρατηρείς, να παρακολουθείς, να περιεργάζεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους, να μην είσαι πάρα ένας οφθαλμός, ένα κάπως υαλώδες, κάπως κόκκινο και ερεθισμένο, ορθάνοιχτο μάτι''.<br />
<br />
<br />
Πρόκειται για την ιστορία ενός Ρώσου οικοδιδασκάλου, που βαριέται θανάσιμα την ζωή του, ο οποίος ενδίδει στα ερωτικά καλέσματα μιας καλής φίλης, της οικογένειας στην οποία εργάζεται.Ο σύζυγος της, θα ανακαλύψει την απάτη και θα ξυλοφορτώσει τον Σμίροφ, ο οποίος και θα καταλήξει στο δωμάτιό του, με έναν σκοπό : να αφαιρέσει την ανιαρή ζωή του, μια πράξη η οποία δεν θα προκαλούσε το παραμικρό ίχνος λύπης για τον αξιοθρήνητο αυτό ανθρωπάκο. Καταφέρνει λοιπόν, τουλάχιστον να βγάλει εις πέραν αυτή του την αποστολή;Η συνέχεια της ιστορίας περιέχει μια δόση μυστηρίου.<br />
Η αφήγηση από πρωτοπρόσωπη μετατρέπεται σε τριτοπρόσωπη,ο αφηγητής παρατηρεί τον Σμίροφ εξ αποστάσεως,τον αναλύει. Δεν θα αργήσει ο αναγνώστης να καταλάβει ότι πρόκειται για τον ίδιο τον ήρωα που επιλέγει να ζει μέσω της όρασης, της ανυπαρξίας.Πρόκειται για μια αφήγηση βυθισμένη στην κόλαση των πολλαπλών αντικατοπτρισμών του βασικού της πρωταγωνιστή. Ο ίδιος επιλέγει την εικόνα του εαυτού του ανάλογη των περιστάσεων. Είναι τα πάντα και τίποτα.<br />
Είναι κουρασμένος, δεν δρα παρά μένει θεατής της ίδιας του ζωής, και η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό. Αποτινάσσει κάθε μορφή προσώπου και συνειδησιακής ταυτότητας και παρατηρεί τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των άλλων.<br />
Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα που απεικονίζει εύστοχα τη σύγχυση της μοντέρνας εποχής, την ουσία που έχει η εικόνα, και όχι η ύπαρξη. Η αδράνεια και η αποποίηση των ευθυνών, παρουσιάζεται μέσα από μια γραφή εξαιρετική, με μεταφορές, παιχνίδια λέξεων και μια εξαιρετική μετάφραση εκείνης του Γ.Ι. Μπαμπασάκη.<br />
<br />
<br />
<br />
Μετάφραση: Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης<br />
Εκδόσεις: Μεταίχμιο.<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-9430257619226577412017-12-10T12:00:00.000-08:002017-12-10T12:00:01.292-08:00LoLa's Sundays No.129<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/SPGGdijkArc/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/SPGGdijkArc?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-59457702592440254492017-12-10T03:12:00.001-08:002017-12-10T03:13:48.804-08:00Η μυστική ιστορία- Ντόνα Ταρτ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMuInyZSVZpPLjZHe9H2jgi159ZR-3-fao3s5Z0GILM_EQy4DUW60daHB65Nvf4HRH29I463tmX2lg1ZxEuDr7hnQYJQUU5vbJb-oxQl9O1xNo5cBVXJrSZ5TMgDsbT61o426tdk08G14/s1600/23659553_1754789387926007_1572683262426724845_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMuInyZSVZpPLjZHe9H2jgi159ZR-3-fao3s5Z0GILM_EQy4DUW60daHB65Nvf4HRH29I463tmX2lg1ZxEuDr7hnQYJQUU5vbJb-oxQl9O1xNo5cBVXJrSZ5TMgDsbT61o426tdk08G14/s320/23659553_1754789387926007_1572683262426724845_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Υπάρχει, άραγε, στην πραγματικότητα, αυτό που λέμε ''ολέθριο ελάττωμα'', αυτή η έντονα σκοτεινή ρωγμή που χωρίζει στα δυο μια ζωή, ή είναι δημιούργημα της λογοτεχνίας;Κάποτε δεν πίστευα ότι υπήρχε. Τώρα το πιστεύω. Και νομίζω πως το δικό μου είναι αυτό : μια νοσηρή λαχτάρα για το παράδοξο μ' οποιοδήποτε τίμημα.</i></b><br />
<br />
Έτσι μας συστήνεται ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου Ρίτσαρντ Παπέν, είκοσι οχτώ χρονών , γέννημα θρέμμα Καλιφορνέζος, που τυχαία περίπου βρίσκεται να φοιτά στο πανεπιστήμιο του Χάμπντεν, στο Βερμόντ. Η πλοκή του βιβλίου όχι μόνο ξεκινά αποκαλύπτοντας τον φόνο γύρω από τον οποίο θα χτιστεί ολόκληρη η ιστορία, αλλά και το ποιος διέπραξε το έγκλημα. Κι είναι ιδιαίτερα ελκυστικό το γεγονός πως ένα πολυσέλιδο βιβλίο, προβαίνει σε τέτοιες αποκαλύψεις από την πρώτη κιόλας παράγραφο,χωρίς να σου αφήνει το περιθώριο να αγωνιάς για να λύσεις το μυστήριο. άλλωστε δεν είναι αυτός ο στόχος του βιβλίου.<br />
Ο Ρίτσαρντ θα γίνει μέλος μιας ομάδας πέντε φοιτητών, που μοιράζονται ένα κοινό πάθος, εκείνο των κλασσικών σπουδών,της αρχαίας τραγωδίας, την φιλοσοφία και την αρχαία ελληνική γραμματική.Υπό την καθοδήγηση ενός χαρισματικού καθηγητή θα μελετήσουν τον κόσμο της διανόησης.Θα αποκοπούν τελείως από τους υπολοίπους, άλλωστε θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ ανώτερους, και θα βυθιστούν σε έναν κόσμο που θα απαρτίζεται μόνο από έξι, θα διαβούν μονοπάτια δύσβατα, αναζητώντας την απόλυτη ελευθερία και την απόλυτη ομορφιά εκείνης που προκαλεί ρίγος. Έξι ελαττωματικές προσωπικότητες που θέλουν να νιώσουν την φωτιά της απόλυτης ύπαρξης.<br />
<br />
Η Ταρτ πλέκει με μαεστρία την προσωπικότητα των ηρώων της, και μας βυθίζει στην δίνη τους, στα πάθη τους, στην πολυπλοκότητά τους. Το ενδιαφέρον και η αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας παραμένει έντονο, παρότι γνωρίζουμε την έκβασή της. Η γραφή απλή χωρίς φανφάρες, αφήγηση πειθαρχημένη που δημιουργεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.<br />
Μια ιστορία που παραμένει μυστική, πληρώνοντας ο καθένας το τίμημα που του αναλογεί.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μετάφραση: Σάντυ Παρίση<br />
Εκδόσεις: Λιβάνη.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-37181892558666053762017-11-26T11:04:00.002-08:002017-11-26T11:04:03.086-08:00LoLa's Sundays No.128<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Gm1kVKrYqEg/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/Gm1kVKrYqEg?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-34898067030083724612017-11-19T10:47:00.002-08:002017-11-19T10:47:35.200-08:00LoLa's Sundays No.127<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/iYYRH4apXDo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/iYYRH4apXDo?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-20363305842839972292017-11-19T02:10:00.000-08:002017-11-19T02:11:59.539-08:00Από την Άιντα στον Χαβιέρ - John Berger<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3qj308IX1sY-KPAoRM_ElRud_r3GExYcWkeAmMPYlqPwXcVSVZlzW8rOn3Vwft2CKqKTfSJLwMpV4vw9lgK_XzEJsgKPuxMUdRL3LFRNt0swG55tOykXAPn3PuVOu1tkFRdfs6gjBlnM/s1600/23472010_1737387276332885_692070156662193766_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3qj308IX1sY-KPAoRM_ElRud_r3GExYcWkeAmMPYlqPwXcVSVZlzW8rOn3Vwft2CKqKTfSJLwMpV4vw9lgK_XzEJsgKPuxMUdRL3LFRNt0swG55tOykXAPn3PuVOu1tkFRdfs6gjBlnM/s320/23472010_1737387276332885_692070156662193766_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
"<b><i>'Όχι, δε θέλουμε να προφτάσουμε κανέναν. Αυτό που θέλουμε είναι να προχωράμε συνέχεια νύχτα και μέρα , συντροφιά με τον Άνθρωπο, συντροφιά μ΄ όλους τους ανθρώπους,το καραβάνι δεν πρέπει να απλωθεί πολύ, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση κάθε αράδα θα δυσκολεύεται να δει αυτούς που προηγούνται, κι οι άνθρωποι δε θα αναγνωρίζουν πια ο ένας τον άλλον, θα βρίσκονται όλο και λιγότερο μαζί, και θα μιλάνε όλο και λιγότερο αναμεταξύ τους''.</i></b><br />
<br />
<br />
Ένα μυθιστόρημα σε γράμματα, γράμματα από την Άιντα στον αγαπημένο της Χαβιέρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε ισόβια. Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ τους είναι οι λέξεις, που τρυπώνουν κάτω από τον τοίχο. Λέξεις τρυφερές,συγκλονιστικές.<br />
Η Άιντα μιλάει στον άντρα που αγαπά για την καθημερινότητά της, για την πόλη, το φαρμακείο για κείνους που υπάρχουν τριγύρω της, για αυτούς που έχουν φύγει. Η πόλη στην οποία ζει, βρίσκεται κάτω από διαρκή απειλή.Οι πράξεις μεταφέρονται στο χαρτί, η ήττα , ο θάνατος, η νίκη, το κόστος της απουσίας του.<br />
Ένα βιβλίο για την πολιτική και τον έρωτα.<br />
Ένα βιβλίο για την προσμονή και την ελπίδα.<br />
<br />
Γράφει συχνά, καταγράφει λεπτομέρειες από το ξέχωρο παρόν τους, γεγονότα από το μακρινό κοινό παρελθόν τους,κάτι πρέπει να συνεχίζει να τους ενώνει, η απουσία μπερδεύεται με την ανυπαρξία.Όλα όσα έχουν είναι οι λέξεις, και το ύψος του τοίχου που μεγαλώνει μεταξύ τους.<br />
<br />
<br />
Ένα εξαιρετικό βιβλίο!<br />
<br />
<br />
<b><i>Κάποια στιγμή, αργότερα-κάποτε, τέλος πάντων-, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο που εξηγούσε πώς να σχεδιάζεις χέρια, το άνοιξα κι άρχισα να το ξεφυλλίζω. Και αποφάσισα να το αγοράσω.Ήταν σαν την ιστορία της ζωής μας. Όλες οι ιστορίες είναι ιστορίες χεριών-που σηκώνουν, ζυγίζουν, δείχνουν, ενώνουν, ζυμώνουν,βελονιάζουν,χαϊδεύουν, πέφτουν αποκαμωμένα για ύπνο,κόβουν, τρώνε, σκουπίζουν, παίζουν μουσική, γδέρνουν, αδράχνουν, ξεφλουδίζουν, σφίγγουν, πυροβολούν, διπλώνουν...</i></b><br />
<b><i>Σου γράφω.</i></b><br />
<b><i>Τούτη τη στιγμή κοιτάζω κάτω τα χέρια μου που θέλουν να σε αγγίξουν και φαντάζουν ασήμαντα, γιατί δεν σ' έχουν αγγίξει τόσον καιρό.</i></b><br />
Η Άιντα σου.<br />
<br />
<br />
Μετάφραση : Άννα Παπασταύρου<br />
Εκδόσεις: Πατάκη.<br />
</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-74909157147541839202017-11-05T10:49:00.002-08:002017-11-05T10:49:41.983-08:00LoLa's Sundays No.126<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/_0VylU5iLN8/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/_0VylU5iLN8?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-44026594842943596612017-11-05T03:01:00.000-08:002017-11-19T10:47:47.458-08:00Διασυρμός- Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjppOWcp0HqeTCmsx8EnCgzn_2wIhLBh-eJDN8El6jKxm0WFAAW1pURcaJ_AEvjUHF7bLpP1ssKydgsVhkUIUfEuzorRxtNEt08vIPZHNlWw9qYJPHtzgvmrOyZo4Zo_ry3yIYrVGVRszc/s1600/22540127_1708467719224841_8011923893965624173_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjppOWcp0HqeTCmsx8EnCgzn_2wIhLBh-eJDN8El6jKxm0WFAAW1pURcaJ_AEvjUHF7bLpP1ssKydgsVhkUIUfEuzorRxtNEt08vIPZHNlWw9qYJPHtzgvmrOyZo4Zo_ry3yIYrVGVRszc/s320/22540127_1708467719224841_8011923893965624173_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Και κοπανάγαμε, παρέες, μες στη μέση της Δεκαετίας του Ογδόντα, τα πλήκτρα της γραφομηχανής, γράφοντας ενίοτε όλοι μαζί, το δικό μας Βιβλίο της Ανησυχίας, ξεσκισμένα μελοδράματα να είναι και δανεικοί καημοί, και αίνοι στον οίνο, και εικονοστάσια ανωνύμων αγίων, αλλά και πολυσέλιδα πορτρέτα των Αγαπημένων και τα εκδίδαμε πάντα σχεδόν ταυτόχρονα εμείς της παρέας, στους ίδιους εκδότες, καθώς έτσι δέναμε το ατσάλι της φιλίας, και έτσι μετά προχωρούσαμε στην κατασκευή και καταχώρηση αναμνήσεων, μιας και η ζωή άλλο δεν είναι παρά η επινόηση του μέλλοντός μας και η αναδημιουργία του παρελθόντος και το γόνιμο rock’n’roll circus του παρόντος, για σκέψου, με βιβλία δικά μας στις προθήκες από πιτσιρικάδες, μόλις που είχε βγεί απ΄το αβγό η Δεκαετία του Ογδόντα και σκάμε στο κουρμπέτι,</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
Μια καταγραφή γεγονότων, ο Διασυρμός, καταστάσεις που ζήσανε, που ήθελαν να ζήσουν, στιγμές ποτισμένες με αλκοόλ, μουσική και βιβλία, πολλά βιβλία, η ζωή του Νίκου και του Μάνου. Η καταγραφή της πορείας τους τοποθετημένη στη τότε Αθήνα.Τριάντα χρόνια σε 183 σελίδες.<br />
<br />
Ο Μπαμπασάκης ανασυντάσσει το παρελθόν και πενθεί. Πενθεί για τα χρόνια που πέρασαν, για τους φίλους που έχασε και για την φθορά της Αθήνας.Μας μεταφέρει στο δικό του παρελθόν και ζούμε κι εμείς μέσα σε αυτό, ζούμε κι εμείς μαζί με αυτόν μέσα στον έρωτα,την μουσική, την ποίηση και την φιλία.Περπατάμε μαζί του στην Πατησίων,Καλλιδρομίου, Εξάρχεια, Κολωνάκι, μπαινοβγαίνουμε στο Aurevoir, στον Ένοικο,πίνουμε μαζί του και φιλοσοφούμε τον χαμένο χρόνο.Γίνεται το βλέμμα μας αυτί και ακούμε Τομ Γουέιτς, Nick Cave, Nina Simone, Roger Waters, Gilmoure,κρατώντας στο ένα χέρι ιρλανδέζικο και ανάβοντας στο άλλο ένα Gitanes.<br />
<br />
Mία καταγραφή γεγονότων, μία εξομολόγηση παραληρηματική.Η γραφή του Μπαμπασάκη εξαιρετική, λογοπαίγνια, επαναλήψεις λέξεων και φράσεων,οι λέξεις του ανήκουν, τις τοποθετεί στην σωστή σειρά και σε παρασύρουν.<br />
<br />
Μια απολαυστική ανάγνωση,ένας εμμονικός ψαλμός για την φιλία, την λογοτεχία, τη μουσική και τον έρωτα, βέβαια τον έρωτα.<br />
<br />
<br />
<br />
Εκδόσεις:Εστία.</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-33189782477967937982017-10-22T10:56:00.002-07:002017-10-22T10:56:35.607-07:00LoLa's Sundays No.125<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/md7SJ1kDE24/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/md7SJ1kDE24?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-57773478252089920452017-10-12T01:23:00.000-07:002017-10-12T01:23:41.941-07:00Μικρό χρονικό τρέλας- Αύγουστος Κορτώ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE5m05Sp219jVwxTBzAe5mRHVfx4jZAV59Pb87un1vGTBzSyCT42qow-GFGPDHHkFs7ZyQE_2Uin6dlxRxjgIw0f84DZMSiNuLMKbMkoAZqMQ5EaR9wnmxt1TAT9i_dj5pz4HjatuvQrs/s1600/IMG_20171012_111211.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE5m05Sp219jVwxTBzAe5mRHVfx4jZAV59Pb87un1vGTBzSyCT42qow-GFGPDHHkFs7ZyQE_2Uin6dlxRxjgIw0f84DZMSiNuLMKbMkoAZqMQ5EaR9wnmxt1TAT9i_dj5pz4HjatuvQrs/s320/IMG_20171012_111211.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Πριν κάνα χρόνο περίπου ο Κορτώ επισκέφτηκε την πόλη μας. Ελάχιστοι το κάνουν, επομένως χωρίς δεύτερη σκέψη ήμουν παρούσα στην παρουσίαση του βιβλίου, Μικρό χρονικό τρέλας. Είχε προηγηθεί η ανάγνωση της Κατερίνας, αλλά πέρα από αυτό δεν είχε πέσει κάτι άλλο δικό του στα χέρια μου.<br />
Αυτό που δεν περίμενα από εκείνη την παρουσίαση ήταν να με συνεπάρει τόσο η ομιλία του, ο λόγος του-οι λέξεις έτρεχαν αβίαστα από τα χείλη του- η αμεσότητά του και κυρίως το χιούμορ του.Πριν λίγες μέρες αποφάσισα να διαβάσω ότι αδιάβαστο υπήρχε στην βιβλιοθήκη μου, πριν γίνει η επόμενη εξόρμηση στα βιβλιοπωλεία. Το Μικρό Χρονικό τρέλας είναι ένα από δαύτα.<br />
Στην εκπνοή του 2008 ο Πέτρος ή Αύγουστος θα περάσει ένα οξύ ψυχωσικό επεισόδειο,και εμείς θα γίνουμε μάρτυρες αυτού. Βήμα-βήμα θα βιώσουμε κι εμείς το παραλήρημα που έζησε κι ίδιος, θα περπατήσουμε πολλά χλμ, θα επισκεφτούμε την Ρίτα με τις γάτες της, θα περάσουμε τα φανάρια με κόκκινο, θα κυνηγήσουμε περιστέρια, θα γίνουμε κι εμείς οι νέοι Δαλάι Λάμα.Θα δούμε κι εμείς για λίγο μέσα από τα μάτια του Πέτρου, ένα κόσμο ντυμένο στα κόκκινα.<br />
Μια ιστορία τυπωμένη ατόφια χωρίς φτιασιδώματα, απλή καταγραφή των γεγονότων. Βρίσκεται απέναντι της πια και με απόλυτη διαύγεια μας καταθέτει την παραφροσύνη, χωρίς άσκοπους συναισθηματισμούς.<br />
Μια ιστορία στενάχωρη με άφθονη δόση χιούμορ, ο ίδιος το αντιμετωπίζει ως μια φάρσα. Μια ιστορία που παρά την θλίψη που προκαλεί, αφορά όλους. Μια εξομολόγηση πολύτιμη, για εκείνους που παλεύουν με την κατάθλιψη και τις ψυχικές νόσους. Μια αρχή κι ένα τέλος, χάριν στους ανθρώπους που είχε, έχει δίπλα του.Μια ιστορία αγάπης και ανθρώπινης δύναμης.<br />
<br />
<br />
<b><i>Γιατί η ψυχή μας δεν είναι φτιαγμένη ν'αρκείται στην δυστυχία.</i></b><br />
<b><i> </i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<b><i><br /></i></b>
Εκδόσεις: Πατάκη.<br />
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-84256397209680127602017-10-08T10:36:00.002-07:002017-10-08T10:36:12.585-07:00LoLa's Sundays No.124<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/TiX61xLQ-ro/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/TiX61xLQ-ro?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-90070932262795411272017-10-04T00:35:00.001-07:002017-10-04T00:35:24.794-07:00Μια φορά(και ίσως άλλη μία)-Κώστας Μαλούτας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG2_21S0HMGifOJ_pKos4ThTPxf4FJwHuZ0UFiVBO3QjrnQaSkq7YbzTXU5EWmDq1ioDrtJYgBD67WSFcErKAxzydEB4L2-_iT02DpAubUIs9RyvH_3F34idMX6EO_JP1IHDDAYHmb13Y/s1600/22049859_1692018057536474_5685372704044722784_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG2_21S0HMGifOJ_pKos4ThTPxf4FJwHuZ0UFiVBO3QjrnQaSkq7YbzTXU5EWmDq1ioDrtJYgBD67WSFcErKAxzydEB4L2-_iT02DpAubUIs9RyvH_3F34idMX6EO_JP1IHDDAYHmb13Y/s320/22049859_1692018057536474_5685372704044722784_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ιδιότητες της πραγματικότητας είναι η μη προβλεψιμότητα της, ακόμη και στις περιπτώσεις που λειτουργεί με τον πιο απλό, προβλέψιμο τρόπο- παρόλο που ίσως κάποιοι υποστήριζαν ότι ακριβώς τότε αποδεικνύεται μαγική.Και πιθανότατα, οι πρώτοι, που δεν θα διαφωνούσαν με αυτή την άποψη, θα ήταν ο Βιμ Βερτμάγερ και ο Χοακίν Κιελλίνι, οι δυο συγγραφείς που αιφνιδίασαν τον λογοτεχνικό, και όχι μόνο,κόσμο με τα μυθιστορήματά τους. Λίγοι άνθρωποι θα μπορούσαν να προβλέψουν αυτό που συνέβη στα τέλη του προηγούμενου αιώνα κι αν τα κατάφερναν,θα το απέδιδαν στις κακοτοπιές κάποιας νοσηρής φαντασίας,και όχι στις έγκυρες πιθανές εκδοχές της πραγματικότητας.</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλά για δυο βιβλία, πανομοιότυπα, γραμμένα από διαφορετικούς ανθρώπους, σε διαφορετικά μέρη,κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Δυο απολύτως όμοια βιβλία, λέξη προς λέξη, το ένα γραμμένο στα Ισπανικά και το άλλο στα Γερμανικά, που έχουν και τα δυο τον ίδιο κεντρικό ήρωα τοποθετημένο σε ένα ασαφές παρόν, σε μια ασαφή πόλη. Πρόκειται για τον Ξερακιανό, του οποίου η ζωή είναι μάλλον αδιάφορη, υπάλληλος σε ένα βιβλιοχαρτοπωλείο ο οποίος πρόκειται να υποβληθεί σε μια εγχείρηση. Τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν ελάχιστα, η Μικρή και η μεγάλη αδερφή εμφανίζονται εδώ κι εκεί. Μια σχετικά αδιάφορη ιστορία, τυπωμένη στο χαρτί που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.Μα οι συμπτώσεις δεν σταματούν εδώ, το βιβλίο γεννά τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις.<br />
<br />
Το πρώτο μέρος του βιβλίου μιλά για την ιστορία του Ξερακιανού και την έκβασή της.Το δεύτερο μέρος του βιβλίου μιλά για την τυχαία ανακάλυψη των δυο ομοίων βιβλίων. Ένα απίθανο εκδοτικό γεγονός, που εκτοξεύει τις πωλήσεις, των δυο αγνώστων μέχρι τότε βιβλίων, οι συγγραφείς έρχονται στο επίκεντρο, οι κριτικές διαδέχονται η μια την άλλη, ο ενθουσιασμός τεράστιος, τα επόμενα επιχειρηματικά βήματα στα σκαριά, τα κέρδη τεράστια.<br />
Ένα παράξενο βιβλίο που μιλά για την ιστορία ενός βιβλίου, την οποία έχει γράψει και κάποιος άλλος, κι ένας άλλος έχει γράψει για αυτό το βιβλίο κι εμφανίζεται κι ένας άλλος και πάει λέγοντας.<br />
Ο Μαλούτας με τρόπο λιτό μας παραθέτει ένα απολαυστικότατο ανάγνωσμα, μια παράξενη ιστορία που γεννά ερωτήματα. Τι σημαίνει πρωτοτυπία; υπάρχει άραγε η μοναδικότητα στην τέχνη;Η πράξη της γραφής, η έμπνευση, η κριτική, η μετάφραση. Τι θα γινόταν λοιπόν, αν πράγματι υπήρχαν δυο πανομοιότυπα βιβλία;<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Ένα ολοκληρωμένο κείμενο μοιάζει με έντομο φυλακισμένο μέσα σε κεχριμπάρι. Δεν αφήνει πολλά περιθώρια που θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά, ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει αποδράσει από τη ροή που τελικά του δόθηκε. 'Όταν όμως ένα κείμενο δεν έχει γραφτεί, ή βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της δημιουργίας, οι πιθανότητες που απλώνονται μπροστά του είναι , πολύ σωστά άπειρες.Ωστόσο, από καταβολής κόσμου οι συγγραφείς γράφουν τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο.Γράφουν για την μήτρα και τον θάνατο, για τον έρωτα και την απώλεια, για το καλό και το κακό,για το εγώ και τον εαυτό, για την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι λοιπόν αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι μέσα σε τέσσερις χιλιαετίες μυθοπλασίας δεν υπήρξαν ποτέ δυο πανομοιότυπα από την αρχή έως το τέλος βιβλία.</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
Εκδόσεις: EΚΑΤΗ.<br />
<br />
</div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-6996668921051884742017-10-01T10:05:00.003-07:002017-10-01T10:05:13.839-07:00LoLa's Sundays No.123<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/fSDV2W7Ac9Y/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/fSDV2W7Ac9Y?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-66598135626266420522017-09-28T02:47:00.000-07:002017-09-28T02:47:15.067-07:00Αριθμοί-Αριστείδης Αντονάς.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzd0-PGc8JaDKrY8A20r5faLLgWjAXgFfGsgKd_5zggxqmfEC1-WVcJVjCz11M5Gen4uXtfGsRteKl4_Y79HcR-v58KVEPoM0RQemqiOyTXsw20wpx1WmkAX713N44LMnZgN80HtiqU2Y/s1600/21687676_1680543792017234_6833450056167155781_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="650" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzd0-PGc8JaDKrY8A20r5faLLgWjAXgFfGsgKd_5zggxqmfEC1-WVcJVjCz11M5Gen4uXtfGsRteKl4_Y79HcR-v58KVEPoM0RQemqiOyTXsw20wpx1WmkAX713N44LMnZgN80HtiqU2Y/s320/21687676_1680543792017234_6833450056167155781_n.jpg" width="216" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<b><i>Η υπόθεση εργασίας των Αριθμών είναι ότι ο ήρωας δεν περιγράφεται από αυτό που έχει αλλά από αυτό που χάνει στο παρόν.Όχι από αυτό που κάνει αλλά από αυτό δεν προφταίνει να κάνει. Ο ήρωας είναι φτιαγμένος από απώλεια.Παρουσιάζεται ως υπόλλειμα μιας δομής''ζωντανού χρόνου''.Αυτή η δομή κρατά ανοικτή τη δυνατότητα εισαγωγής νέων δεδομένων στη συνείδηση.Αυτή η δομή καταγράφει, τις ενεργές απώλειες, τα συμβάντα που μόλις χάνονται, τις συνεχείς πτώσεις σε χαντάκια.</i></b><br />
<br />
<br />
Τέσσερα διηγήματα, τέσσερις ήρωες, τέσσερα εγκλήματα που φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Κάθε αφήγημα κι ένα διαφορετικό τοπίο, σχεδιασμένο χωρίς πολλές λεπτομέρειες από τον ίδιο συγγραφέα, τέσσερις τόποι με ένα κοινό λιμάνι.<br />
Στο πρώτο αφήγημα,ο ήρωας χάνεται σε μια άγνωστη περιοχή από την οποία δεν μπορεί να φύγει.Ο χάρτης τον οποίο ακολουθεί περιέχει πολλές ανακρίβειες.<br />
Στο δεύτερο, ο ήρωας έχοντας χαθεί(κι εδώ) ανακαλύπτει τον αδερφό του τυχαία μέσα στο δάσος , στο τρίτο ο ήρωας βρίσκεται χωρίς να θέλει στην θέση του πατέρα του,μια παράξενη οικογενειακή παράδοση φέρνει αντιμέτωπους πανομοιότυπους τριδύμους, στο τελευταίο ο ήρωας παγιδεύεται στον έρωτα.<br />
<br />
Κάθε ιστορία ξεκινά με τον εγκλεισμό του ήρωα. Βρίσκεται παγιδευμένος είτε σε μια περιοχή, είτε στο παρελθόν, είτε μέσα στο εγώ.Σε κάθε αφήγημα ο ήρωας δρα, χωρίς να σκεφτεί ορμώμενος από την ταχύτητα των γεγονότων. Τίποτα δεν είναι σχεδιασμένο, απλά συμβαίνει. Το τέλος που φέρει κάθε ιστορία δρα σαν επανάληψη. Ο ήρωας είναι καταδικασμένος να προσπαθεί μάταια.<br />
<br />
<br />
Υπάρχει και μια άλλη ιστορία στην επίμετρο. Ο συγγραφέας διαβάζει τους Αριθμούς, γίνεται παρατηρητής του δικού του έργου, όταν πια έχει φύγει για τα καλά από τα χέρια του.Μια θαυμάσια ιστορία, επεξηγηματική. Μέσα από τις μουτζούρες των σημειώσεων προσπαθεί να δει τον εαυτό του δέκα χρόνια πριν.<br />
<br />
<b><i>Οι Αριθμοί περιγράφουν -νομίζω-διπλασιασμό, τριπλασιασμό και υπερμεγεθύνσεις του προσώπου του άλλου, παραμορφώσεις που συγκροτούν σχήματα στα οποία ο άλλος εμφανίζεται απέναντί μου. όλα συμβαίνουν χωρίς σοβαρότητα, ανακοινώνονται σε γελοίο τόνο και φανερώνουν κάποια απώλεια ελέγχου του πειράματος και του πειραματόζωου που είναι ο ήρωας: ο έλεγχος και η απώλεια του αφορούν κάποιο εσωτερικό κραδασμό της μονάδας, αφορούν αυτό που μιλά, τον ήρωα, εμένα.Έτσι οι αριθμοί είναι πάντοτε δηλητηριασμένοι από την εσωτερική τους ανομοιογένεια: ο ήρωας διαφέρει πάντοτε από τους άλλους, όποιο κι αν είναι το άθροισμα των προσώπων που συγκροτούν το εκάστοτε σώμα των άλλων.</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
Εκδόσεις : ΑΓΡΑ<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-920305842577868962.post-46191988159313728612017-09-17T10:32:00.002-07:002017-09-17T10:32:38.275-07:00LoLa's Sundays No.122<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/4IUR7agj6Mg/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/4IUR7agj6Mg?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
Ippoyogahttp://www.blogger.com/profile/05692033110253097986noreply@blogger.com0