Είναι αδιανόητο ίσως πως είκοσι επτά χρόνια, αριθμός τρομακτικά μεγάλος, δεν μπορούν να σταθούν ικανά ή μάλλον αρκετά για να γνωρίσεις κάποιον πραγματικά, εκ των έσω που λένε.Η ρουτίνα ίσως ή η υπερβολική αφοσίωση στο εγώ, ίσως ο ανασταλτικός παράγοντας ή απλά η αδιαφορία. Ο γάμος τελέστηκε το μυστήριο έσβησε.
Η Ρόουζ και ο Όουεν ζουν σε ένα απαίσιο διαμέρισμα στο κέντρο της Νέας Υόρκης είκοσι πέντε χρόνια τώρα κι αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της έξωσης. Η φαινομενικά απλή κι ήσυχη ζωή τους ανατρέπεται, και καλούνται να λάβουν μια απόφαση για την οποία δεν ήταν διόλου προετοιμασμένοι.
Φυσικά αυτό είναι η αρχή για μια καταστροφική συνέχεια.Κατά κάποιο τρόπο η ζωή τους αναιρείται, τίποτα δεν είναι όπως μοιάζει ή όπως έμοιαζε, η πραγματικότητα μοιάζει απροσάρμοστη.
Μυστικά μένουν καλά κρυμμένα, άλλοτε πρόκειται για αθώα μυστικά από εκείνα που μας ξεχωρίζουν, μας διαφοροποιούν, προσθέτοντας μας την ψευδαίσθηση και την σιγουριά ότι κανείς δεν μας γνωρίζει, άλλοτε πάλι πρόκειται για μυστικά που βγαίνοντας στην επιφάνεια με ορμή και θυμό, τσακίζουν με μανία για την πολύχρονη αποσιώπησή τους.
Κάπως έτσι συμβαίνει κι εδώ.
Ο γιος τους έπειτα από μια ερωτική απογοήτευση τους αποκαλύπτει πως είναι ομοφυλόφιλος, παράδειγμα που θα ακολουθήσει και ο Όουεν και θα αποκαλύψει κι εκείνος την καλά κρυμμένη ταυτότητά του και θα εξομολογηθεί την καταπίεση και τον θυμό που νιώθει, είκοσι επτά χρόνια τώρα, πρώτη φορά θα ελευθερωθεί και θα το παραδεχτεί, θα το ξεστομίσει.
Μια ιστορία για την ομοφυλοφιλική ζωή της Νέας Υόρκης η οποία απειλείται από την επίθεση του ΑIDS. Μια ιστορία για την μιζέρια του έρωτα που ξεθωριάζει, τις οικογένειες που είναι τόσο τρωτές και ανίσχυρες.
Μια ιστορία εσωτερικής αναζήτησης.
Μια εκπληκτική σκηνή του βιβλίου είναι μια τυχαία συνάντηση της Ρόουζ και του Όουεν(πριν συμβεί οτιδήποτε) και η αμηχανία αυτών, λες και η ιδιότητά τους έξω από το σπίτι χάνεται και δεν υπάρχει τίποτα. Κι αυτό που με σόκαρε περισσότερο είναι η-μη έκπληξή τους στην αντίδραση αυτή.
Συγχώρεσέ με αν το διαβάσεις...
Έμεινα πολύ καιρό χωρίς αγάπη
Κι ήταν άδειο από σκέψεις το μυαλό μου.
ΤΖΕΗΜΣ ΜΕΡΗΛ, ,ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1964.
Μετάφραση : Γιάννης Τζώρτζης
Εκδόσεις Aquarious.
Πολύ το αγάπησα αυτό το βιβλίο, χαίρομαι τόσο που βρήκε μια ακόμα αναγνώστρια. To the point και το κείμενο Λόλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ το αγάπησα πολύ.Ευχαριστώ που έβαλες το χεράκι σου για την ανάγνωση αυτή! :)
Διαγραφή