Στο cafe της χαμένης νιότης- Πατρίκ Μοντιανό

Παρίσι, δεκαετία του 60. Η Λουκί εξαφανίζεται. Δεν είναι το πραγματικό της όνομα, ψευδώνυμο είναι, επινοημένο από κάποιους τύπους στο Conde.

Τέσσερα άτομα  σκιαγραφούν το πορτρέτο της. Τέσσερα άτομα που την γνώριζαν ελάχιστα μας εξιστορούν στιγμές τους με την Λουκί.  Γραπώνονται από δαύτες.

Θα μιλήσει και η ίδια. Θα αφεθεί στις μνήμες, εικόνες διάχυτες σκόρπιες, ικανές ωστόσο να μας δώσουν μια εικόνα για την ιδιοσυγκρασία της.

Όλο το σκηνικό τοποθετημένο σε ένα ατμοσφαιρικό Παρίσι. Το φόντο ασπρόμαυρο να χάνεται πίσω από τον καπνό, μέσα στα café με τις απαιτούμενες μποέμ φιγούρες και κάποιους άλλους που προσπαθούν να αλλοιώσουν ή να αφήσουν το παρελθόν έξω από το Conde, στα σοκάκια, σε συναθροίσεις κουλτουριάρικες, στις ουδέτερες ζώνες, σε νεκρά σημεία. Δεν είναι το φωταγωγημένο Παρίσι το φόντο του Μοντιανό όχι είναι ένα θολό, σκοτεινό πανέμορφο Παρίσι, με τις ξανθές γενειάδες και μαλλιά να φωτίζουν το σκηνικό εδώ κι εκεί.

 H Λουκί παντού παρούσα με την φιγούρα της να θολώνει όλο και πιο πολύ. Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτήν. Ο Μοντιανό πλάθει την Λουκί δια της αφαίρεσης. Περίτεχνα θα μας οδηγήσει στο τέλος. Η Λουκί εντοπίζεται.

Ένα μυθιστόρημα με μια ατμόσφαιρα που σε μαγεύει, γεμάτη μυστήριο και μελαγχολία. Ένα μυθιστόρημα για το παρελθόν. Ένα μυθιστόρημα για την Αιώνια Επιστροφή.

Μνήμη ενάντια στη λήθη. Ο νικητής βέβαιος.

Μετάφραση : Αχχιλέας Κυριακίδης

Εκδόσεις : Πόλις