Ο Tοίχος- Ζαν-Πολ Σαρτρ.

Πέντε μικρές πανωλεθρίες της Ύπαρξης , τραγικές και κωμικές χαρακτήρισε ο ίδιος την συλλογή των πέντε διηγημάτων του. Πέντε ιστορίες  με κοινούς παρανομαστές, τοποθετημένες σε διαφορετικές χρονολογικές στιγμές, που προκαλούν σάλο με την έκδοσή τους. Ο Σαρτρ δεν χαιδολογεί, δεν καλουπώνει η γραφή του ωμή και σαγηνευτική.

Στον Τοίχο το πρώτο διήγημα του(τίτλο τον οποίο έδωσε και στο βιβλίο) με φόντο τον Ισπανικό πόλεμο ένας νεαρός αντιφασίστας περνά την τελευταία του νύχτα σε ένα κελί στις φυλακές του Φράνκο περιμένοντας την εκτέλεσή του παρέα με ακόμη δυο μελλοθάνατους  και έναν γιατρό. Η αξιοπρέπεια είναι το μόνο που τον απασχολεί , ένα αξιοπρεπές τέλος όχι η ελευθερία ούτε η ζωή του.

Στο Δωμάτιο μια νεαρή επιλέγει να ακολουθήσει τον άντρα της στον δικό του κόσμο τον κόσμο εκείνο όπου οι φυσιολογικοί δεν έχουν καμία θέση. Κι οι δυο τρελοί επιλέγουν να παραμείνουν πίσω από τους δικούς τους τοίχους.

 Στον Ηρόστρατο ένας μισάνθρωπος αναλαμβάνει να φέρει εις πέραν το Ηροστράτειο έργο( Ηρόστρατος,εμπρηστής, γνωστός για την πυρπόληση του Ναού της Αρτέμιδας στην Έφεσο). Θέλει να αφανίσει την ανθρωπότητα πίσω από το περίστροφό του.

Στην Οικειότητα μια γυναίκα παραμένει στάσιμη σχεδόν νεκρή φοβούμενη να ακολουθήσει εκείνη που πραγματικά θέλει και συνεχίζει να ζει στην βρωμιά η οποία δίνει μια αίσθηση τρυφερότητας, δημιουργεί τρυφερές σκιές

και τέλος στην Παιδική ηλικία ενός αρχηγού, το εκτενέστερο αφήγημα, ένα μικρό αγοράκι προσπαθεί να βρει τον εαυτό του. Μέσα από χιούμορ και την παιδική αφέλεια βλέπουμε το αγόρι να περνά διάφορες φάσεις έως ότου ο σκοπός του να εμφανιστεί μπροστά του. Μισεί τους Εβραίους θα αφήσει και μουστάκι, η αρχηγία τον καλεί.

Οι Σαρτρικοί πρωταγωνιστές  προσπαθώντας να δώσουν σκοπό στην Ύπαρξή τους εγκλωβίζονται  πίσω από τους τοίχους υπαρκτούς ή μη, κάποιοι θα τους αφανίσουν άλλοι θα παραμείνουν εκεί φυτοζωώντας, αναλώνοντας την ζωή τους . Ο προσωπικός αφανισμός ίσως τελικά να είναι λιγότερο οδυνηρός.  

Μετάφραση : Ειρήνη Τσολακέλλη
Εκδόσεις : Πατάκη