Λίγη Ζωή-Χάνα Γιαναγκιχάρα

''Είναι ωραία ιστορία΄΄ είπε. Μου χαμογέλασε κιόλας. ''Θα σου πω''

''Σε παρακαλώ''είπα.

Και μετά μου είπε.

Τέσσερις φίλοι μετακομίζουν στην Νέα Υόρκη μετά την αποφοίτησή τους, για να φτιάξουν την ζωή τους. Άφραγκοι, χαμένοι με μόνα εφόδια την μεταξύ τους σχέση και τις φιλοδοξίες τους θα αρχίσουν σιγά σιγά,  να θέτουν στόχους, να αρχίζουν να οριοθετούν τις ζωές τους. Ο Γουίλεμ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Τζουντ(αχ, αυτός ο Τζούντ) είναι οι βασικοί χαρακτήρες, χωρίς αυτούς το μυθιστόρημα δεν θα υπήρχε. Υπάρχει ο Άντι , ο Χάρολντ, η Τζούλια κι ο Ρίτσαρντ κι άλλοι, πολλοί άλλοι. Η αρτιότητα των χαρακτήρων τέτοια, που νομίζεις ότι είναι αληθινοί, ότι υπάρχουν εκεί δίπλα και τους βλέπεις, τους ακούς ακόμη και ότι μπορείς να τους αγγίξεις.Είναι τέτοια η συναισθηματική και η προσωπική ανάμειξη με τον κόσμο εκείνο των τεσσάρων που είναι σαν να ζεις σε δυο κόσμους, άλλοτε μόνο σε έναν εκείνο του Τζούντ, που αναρωτιέσαι τι θα συμβεί, ποια θα είναι η εξέλιξη σαν να πρόκειται για έναν πολύ δικό σου άνθρωπο και το συναίσθημα βαρύ, τόσο βαρύ που μερικές φορές αναγκαζόμουν να κλείσω το βιβλίο να πάρω καμιά ανάσα για να μπορώ να συνεχίσω.

Παρακολουθούμε την εξέλιξη των ζωών τους, οι οποίες κύλησαν όπως ποτέ δεν είχαν φανταστεί. Είναι και οι τέσσερις πλέον επιτυχημένοι ο καθείς διακεκριμένος στον τομέα του. Η σχέση τους με το πέρασμα των δεκαετιών βαθαίνουν, μα και σκοτεινιάζουν σκαμπανεβάσματα αναπόφευκτα είναι τα χρόνια πολλά, τα θεμέλια όμως είναι γερά.

Το κέντρο του μυθιστορήματος ο Τζουντ, ο χαρισματικός  ο ιδιοφυής Τζουντ ,  με ένα παρελθόν που προσπαθεί απεγνωσμένα να κρύψει. Ένα παρελθόν τραγικό και είναι η εξιστόρηση του εκείνη που σου κόβει την ανάσα, ένα παρελθόν που φέρει τα σημάδια του, που κάνει το παρόν να χάνεται στην σκιά του. Η κακοποίηση, το απόλυτο κακό, το φυσικό κακό, το σχετικό κακό,το ηθικό κακό,το κακό του πόνου και η κατάρα εκείνη της μνήμης.

Και από την άλλη έχουμε την αγάπη των υπολοίπων που τον περικυκλώνει. Αναδιοτελής αγάπη, περίσσια αγάπη,άλλωστε ποιο το νόημά της αν δεν είναι συνυφασμένη με την προσφορά, την θυσία;

Μια ιστορία τοποθετημένη σε μια άχρονη Νέα Υόρκη, έτσι που δεν σου αποσπά τίποτα την προσοχή υπάρχει μόνο ο Τζουντ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Γούιλεμ τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

Ένα μυθιστόρημα που σε αναστατώνει. Υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα με λυγμούς. Τέτοια η ένταση, τέτοιο το συναίσθημα.

Κι όπως έγραψε ο Μίλερ στον Τροπικό του Καρκίνου :

Kαι όλα όσα δεν φτάνουν σ'αυτό το τρομακτικό θέαμα, όλα όσα είναι λιγότερο ανατριχιαστικά, λιγότερο φριχτά,λιγότερο τρελά, λιγότερο μεθυστικά λιγότερο μολυσματικά δεν είναι τέχνη.

υγ. Η μετάφραση της Μ.Ξυλούρη εξαιρετική.

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Μετάφραση: Μαρία Ξυλούρη.