Ρομπέρτο Μπολάνιο-Το Παγοδρόμιο

Τον είδα για πρώτη φορά στην οδό Μπουκαρέλι, στο Μεξικό, δηλαδή στην εφηβεία , στη θαμπή και αβέβαιη περιοχή που ανήκει στους ποιητές από σίδερο, μια νύχτα πλακωμένη από μια ομίχλη που υποχρέωνε τα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν αργά και προκαλούσε αστεία και έκπληκτα σχόλια των διαβατών για το νεφελώδες φαινόμενο, τόσο ασυνήθιστο εκείνες τις μεξικάνικες νύχτες, τουλάχιστον από όσο θυμάμαι εγώ.Προτού ακόμα μου τον συστήσουν, στην είσοδο του καφέ Λα Αβάνα, άκουσα την φωνή του, βαθιά σαν βελούδινη, το μοναδικό πράγμα σ'εκείνον που δεν άλλαξε με το πέρασμα του χρόνου.Είπε: Είναι μια νύχτα στα μέτρα του Τζακ.Εννοούσε τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, όμως η φωνή του ακούστηκε σαν να αναπολούσε περιοχές δίχως νόμο, όπου όλα ήταν δυνατά.όλοι ήμασταν έφηβοι, αλλά περπατημένοι έφηβοι, και ήμασταν ποιητές και γελούσαμε.



Τρεις αφηγητές παίρνουν το λόγο, τρεις διαφορετικοί ρόλοι με κοινό παρανομαστή την Ζ, μια τουριστική πόλη στις ακτές της Καταλονίας, τρεις εκδοχές ενός εγκλήματος. Ένας απογοητευμένος Χιλιανός  συγγραφέας, ένας δημοτικός υπάλληλος  κι ένας Μεξικανός ποιητής χωρίς άδεια παραμονής διηγείται ο καθείς την δική του ιστορία.Μιλούν για το τρόπο που βρέθηκαν στην Ζ, το παρελθόν, το παρόν για τις αυταπάτες που τρέφουν. Οι δυο από αυτούς θα ερωτευτούν την Νούρια την πιο όμορφη γυναίκα της Ζ, μια πατινέρ.

Η ιστορία ξεκινά με έναν φόνο, ντύνοντας την έτσι με ένα πέπλο μυστηρίου. πλήθος ερωτημάτων αρχίζουν και γεννιούνται η ιστορία προχωρά,οι αφηγήσεις συγκλίνουν. Τ μυστήριο λύνεται αλλά, πραγματικά αυτό δεν σε νοιάζει, προσωπικά εμένα δεν με ένοιαζε να μάθω ποιος ήταν ο δολοφόνος. Η γραφή σε μαγνητίζει, ο λυρισμός, η απογυμνωμένη κι  όμορφη ποίησή του.Ο κόσμος που σε βυθίζει είναι ιδιαίτερος και δεν λές να βγεις από εκεί, ακόμη και όταν η τελεία θα σημάνει  το τέλος.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο με αφηγηματικό παλμό που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα.

''Στο Παγοδρόμιο, ο τρόπος, τα θέματα, ακόμη και οι εμμονές, όλη η ποιητική του Μπολάνιο, είναι ήδη παρόντα : αποτυχημένοι συγγραφείς, ερωτικές απογοητεύσεις, ανεξήγητα εγκλήματα, χιούμορ στη καρδιά του εφιάλτη, αίσθηση του παραλόγου, αισθητική της βαναυσότητας, μελαγχολία ανάμεικτη με ζωντάνια, πολυφωνία. Και επιπλέον , αλλεπάλληλοι λαβύρινθοι, ο ένας πάνω στον άλλο, διαταραγμένοι, όπου χανόμαστε μέσα στους χαρακτήρες, όπου περιπλανιόμαστε, και αισθανόμαστε ξαφνικά ότι βρήκαμε την έξοδο, μια έξοδο. Τότε όμως μας ρωτούν οι τρεις πρωταγωνιστές, καθένας με τον τρόπο του :Τι είναι ένας λαβύρινθος από τον οποίο μπορούμε να βγούμε;''

Robert Amutio

Mετάφραση : Kρίτων Ηλιόπουλος
Εκδόσεις : ΑΓΡΑ