Εμείς τα θηρία

                                                          Εμείς τα θηρία
                                                      ΤΖΑΣΤΙΝ ΤΟΡΡΕΣ
                                                        Εκδόσεις Πατάκη


''Εμείς τα θηρία,εμείς οι τρεις Σωματοφύλακες,εμείς τα τέρατα, ο Φρανκενστάιν,εμείς η μαγική υπόσταση του Θεού ο Μάνι ο Πατήρ, ο Τζόελ ο Υιός κι εγώ το Άγιο Πνεύμα.Εμείς οι πεινασμένοι, εμείς οι κλέφτες , εμείς φοβισμένοι, εμείς οι τράγοι του παραμυθιού εμείς τα δαιμόνια.''

Τρία αδέρφια, μια ολότητα, μια ομάδα κανείς μέσα κι έξω από αυτά. Τρεις σαν έναν κι ένας σαν τρεις, ώσπου ο μικρότερος να αποδειχθεί διαφορετικός.
Διασχίζουν την παιδική ηλικία θέλοντας περισσότερα ''θέλαμε πιο δυνατά τον ήχο, θέλαμε περισσότερη φασαρία,θέλαμε πιο πολλή μουσική στο ραδιόφωνο, θέλαμε ρυθμό,θέλαμε ροκ. Θέλαμε μυς στα αδύνατα μπράτσα μας. Θέλαμε περισσότερη σάρκα,περισσότερο αίμα περισσότερη ζεστασιά.''

Η μαμά λευκή από το Μπρούκλυν , αδύνατη πολύ εύθραυστη, έτοιμη να σπάσει δουλεύει νυχτερινές βάρδιες σ΄ένα ζυθοποιείο. Τις περισσότερες φορές νευριασμένη ή να κοιμάται ή να βρίσκεται μαζί τους σαν ''παραζαλισμένη χήνα'' και άλλες πάλι να ''προσφέρει απλώς τον εαυτό της.''

Ο μπαμπάς Πορτορικανός αφάνας μυώδης παλικαράς. Πότε νυχτοφύλακας, πότε άνεργος, πότε κάτι άλλο. Πότε μένει μαζί τους και πότε τους παρατά για μιαν άλλη γυναίκα. Κι όταν γυρίζει πίσω τότε τους αγαπά όλους περισσότερο για λίγο.

Ένα ταξίδι στο παρελθόν. Μια οικογένεια διαλυμένη με μικρές εκρήξεις αγάπης και πολλές δόσεις τρέλας και θυμού.Μια οικογένεια χωρίς όρια και ισορροπίες καθορίζει τις ζωές των ''μικρών της θηρίων'' σακατεύοντας τα.

Ίσως τελικά να πρέπει να θέλουμε λιγότερο μαμά, λιγότερο μπαμπά.