Για την χρονιά που πέρασε.

Τακτοποιούσα σήμερα τα χαρτάκια εκείνα που βρίσκονται παντού-μόνο όταν τα ψάχνεις δεν τα βρίσκεις- χαρτάκια που αφορούν τις λίστες με τα προσεχώς, ονόματα συγγραφέων που δεν έχεις ξανακούσει, βιβλία που αναφέρονται σε άλλα βιβλία, βιβλία που παρουσιάζονται από διάφορα μπλογκς, βιβλία φρέσκα, βιβλία εξαντλημένα... και συνειδητοποιώ  ότι φέτος είναι μια χρονιά με λίγα αναγνώσματα αλλά μια χρονιά με δυνατές αναγνωστικές στιγμές, μια χρονιά με πολύ πολύ καλά βιβλία.
 Να,λοιπόν - ακόμη μια λίστα-  αυτά που ξεχώρισα.

1.    Η Κασσάνδρα και ο λύκος( εκδόσεις Καστανιώτη).

Καμιά ανάλυση  δεν μπορεί να εξηγήσει την γοητεία αυτού του βιβλίου. Ένα βιβλίο σκληρό, τρομαχτικό απροσδόκητα  όμορφο. Ένα βιβλίο που τελείωσε και το ξανά έπιασα από την αρχή αμέσως, χωρίς καμία παύση. Ένα σπάνιο δημιούργημα, τηρεί και τον κανόνα εκείνο για το ξεκίνημα του βιβλίου.
'' ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ, ΙΟΥΛΙΟ, ΛΥΚΟΦΩΣ, ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ
'Οταν με φέρανε να με δει, γύρισε προς τον τοίχο.''





2.Εμείς τα θηρία.(μετ.Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Πατάκη)

Μια ιστορία βαριά, έξοχα ειπωμένη.Βουτιά στο παρελθόν. Ένα υπέροχο βιβλίο, μια καινούρια φωνή που σε κάνει να θες περισσότερο Τζάστιν, περισσότερες σελίδες.





3. Έθιμα Ταφής( μετ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ίκαρος)

Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα. Μια ιστορία αληθινή μέσα από μια άλλη ματιά. Ένα βιβλίο άκρως ατμοσφαιρικό, σκοτεινό, με ζωντανές περιγραφές και με πολύ δυνατές στιγμές όταν παίρνει την σκυτάλη η Άγκνες. Η ένταση να κορυφώνεται ολοένα και πιο πολύ και η αδικία να σε πνίγει. Ένα εξαιρετικό βιβλίο.


4. Κατά μόνας( μετ.Κυριακίδης Αχιλλέας, εκδ.ΟΠΕΡΑ)

Η γραφή του Νέουμαν μαγευτική. Η θλίψη να στάζει από παντού όχι για τι είναι κύριο μέλημά του, όχι, είναι η φύση των θεμάτων που πραγματεύεται. Ο θάνατος, η φθορά, η απώλεια κι ένα μέλλον εκτρωματικό.




5. Καρυότυπος( εκδ, ΚΙΧΛΗ)

Το διάβασα σε μια μέρα γιατί  δεν γινόταν αλλιώς όχι, τέτοιο το βιβλίο αυτό. Η γραφή του Παπαντώνη εντυπωσιακή και το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου εκπληκτικό. Τελειώνοντας το πρώτο κεφάλαιο ξαναγύρισα αμέσως εκεί δυο φορές πριν συνεχίσω αυτιστική κι εγώ μαζί με τον Ν.
Ένα βιβλίο που θα ήθελα να είχα γράψει εγώ, ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί με τον Λιπάττι στο repeat.



6. Μπονσάι( μετ. Έφη Γιαννοπούλου, εκδ. Πατάκη)

Ένα μυθιστόρημα μόλις 102 σελίδων. Συμπυκνωμένη αφήγηση χωρίς πολλά- πολλά, δίχως βαρύγδουπες ατάκες, δίχως σάλτσες καθαρή ατόφια γραφή. Μια φαινομενικά απλή ιστοριούλα που σου κολλάει στο μυαλό για μέρες. Πολύ απλά το μυθιστόρημα τούτο τα σπάει.




7. Χουάν Ρούλφο( μετ. Έφη Γιαννοπούλου, εκδ.Πατάκη)

 Ένα άκρως ατμοσφαιρικό κείμενο που στην αρχή σε μπερδεύει σου παίρνει κάμποσο για να ακολουθήσεις. Μα σαν αρχίσουν όλα να μπαίνουν σε σειρά τότε μόνο  θα καταλάβεις ότι έχεις να κάνεις με ένα συγκλονιστικό τουλάχιστον βιβλίο.








8.Καρδιά τόσο άσπρη( μετ. Έφη Γιαννοπούλου, εκδ.Σέλας)

Πρόκειται για το βιβλίο της χρονιάς, της δικής μου χρονιάς. Ένα βιβλίο που κλείνοντας το κάθε φορά στέκεις εκεί για λίγο εκεί ακούνητος και περιμένεις. Περιμένεις χωνέψεις αυτό που μόλις διάβασες, περιμένεις να συνέρθεις. Ένα βιβλίο που σκέφτομαι ακόμη, ένα βιβλίο που συνιστώ ανεπιφύλακτα, ένα βιβλίο... μα τι βιβλίο.


(Η Ναυτία, οι Λέξεις, ο Λύκος της Στέππας και πάνω από όλα ο Τροπικός του Καρκίνου  δεν είναι φετινά, καινούρια αναγνώσματα.Είναι αναγνώσματα που επιστρέφω εκεί συχνά που δεν μπορούν να μπουν σε καμιά λίστα.)

Η χρονιά έχει και το δικό της σάουντρακ, ένα κομμάτι που άκουσα όσο κανένα άλλο φέτος.

Eύχομαι καλή χρονιά σε όλους με πολλά αναγνώσματα από κείνα που σου παίρνουν το μυαλό, από εκείνα που τα αφήνεις και στέκεσαι σαν χάνος... από εκείνα τα καλά!