Η λίστα της LoLa για το 2016.

Λίγο πριν την αλλαγή της χρονιάς, εν όψει του νέου έτους υπάρχει αυτή η ανάγκη της ανασκόπησης. Για την χρονιά που πέρασε, οι στόχοι που επιτεύχθηκαν και εκείνοι που μείναν στα σκαριά. Είναι μια περίοδος που παρότι μελαγχολική τις περισσότερες φορές(άλλωστε μιλάμε για έναν ολόκληρο χρόνο που πέρασε), είναι θαρρείς αναγκαία. Ναι, ακόμη και για τις αναγνώσεις μας, άλλωστε τι θα ήμασταν χωρίς αυτές;
Η σκέψη για την ανάρτηση άρχισε κάνα μήνα πριν, ποια ήταν άραγε τα βιβλία εκείνα του 2016 που αλήθεια με συγκλόνισαν; Υπήρξαν αλήθεια τέτοιας φύσης αναγνώσματα;Η απάντηση ήταν ήδη εκεί. Γνώριζα εξαρχής το βιβλίο της δικής μου χρονιάς.  Ας μην προτρέχουμε όμως. Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, η σειρά τυχαία..εκτός βέβαια του πρώτου.



10) Το τούνελ- Ερνέστο Σάμπατο

 Μια ξερή αναφορά γεγονότων, η εξομολόγηση ενός φόνου. Ο δράστης αποστασιοποιημένος πια στο κελί του, περιγράφει δίχως να παρασύρεται. Διαυγής, με τους τοίχους να τον περικυκλώνουν.
Μια σύντομη νουβέλα που διαβάζεις απνευστί. Λίγες σελίδες μα καταφέρνουν να σε απορροφήσουν να σε μαγέψουν. Ζεις και εσύ με αυτούς. Είσαι κι εσύ σαν αυτούς.
Βρίσκεσαι κι εσύ στο δικό σου τούνελ περιμένοντας να συναντήσεις εκείνον που περπατά σε ένα παράλληλο. Και περιμένεις να φτάσεις στο χώρισμα, να σπάσεις το γυαλί.

9) Όταν όλα καταρρέουν- Νικόλ Κράους.

Η αφήγηση της Κράους σε καθηλώνει. Μια πρόταση κλείνει και πάντα αρχίζει μια άλλη. Δεν έχει σημασία αν θα ξεκινήσει εκεί που είχε μείνει η προηγούμενη , σημασία έχει ο τρόπος που θα κολλήσει και θα οδηγήσει στην επόμενη και στην επόμενη...
Κι αυτό κάνει η Κράους στο μυθιστόρημα αυτό, οι λέξεις κολλούν η μια πάνω στην άλλη σαν μαγνήτες κι εσύ πάνω σε αυτές.

8) Μ' ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι-Αλέξανδρος Κυπριώτης 

                                 

 Εμμονικές επαναλήψεις, φράσεις που γράφονται ξανά και ξανά, δίνουν ρυθμό, φράσεις που θα αποτελέσουν τον πυρήνα γύρω από τον οποίον θα επέλθει η έκρηξη. Καταπιεσμένες σκέψεις, συναισθήματα έρχονται στην επιφάνεια ,να χιμήξουν με ορμή τσακίζοντας όποιον βρουν μπροστά τους ακόμη και τους ίδιους, λύτρωση.


Προτάσεις προσεγμένες, το νήμα που ακολουθεί σκούρο κόκκινο, το μαχαίρι ακονίζεται ξανά και ξανά, το χτύπημα καίριο. 

7) Η χαμένη γλώσσα των γερανών- David Leavitt

Μια ιστορία για την ομοφυλοφιλική ζωή της Νέας Υόρκης η οποία απειλείται από την επίθεση του ΑIDS. Μια ιστορία για την μιζέρια του έρωτα που ξεθωριάζει, τις οικογένειες που είναι τόσο τρωτές και ανίσχυρες.Μια ιστορία εσωτερικής αναζήτησης. Ένα βιβλίο που σκεφτόμουν μέρες μετά την ανάγνωσή του. 

6) Αύριο στην μάχη να με σκεφτείς- Χαβιέρ Μαρίας

Μια αφήγηση που αφορά τη λήθη, την μνήμη. Κι άλλα, πολλά άλλα τον θάνατο μα κυρίως την εξαπάτηση τον συνδετικό κρίκο στις σχέσεις των ανθρώπων μα και του εαυτού μας.
Η γραφή του Μαρίας μαγευτική, ακατάπαυστη γραφή. Ολόκληρες σελίδες να αποτελούν μια παράγραφο, να διαβάζεις και να ξαναγυρνάς να διαβάζεις και να ξαναγυρνάς.Αυτό που γουστάρω τρελά στην γραφή του, είναι εκείνες οι προτάσεις που εμφανίζονται ξανά και ξανά από την αρχή ως το τέλος. Εμμονικές να αναλαμβάνουν το πόστο τους εδώ κι εκεί. Αυτό μου αρέσει.Όχι μόνο.

5) Σταθμός έντεκα-Emily St. John Mandel.

Ένα καλοδουλεμένο, έξυπνα δομημένο κείμενο. Η γραφή απλή χωρίς φιοριτούρες, σε παρασέρνει, σε κρατά εκεί μέχρι να γυρίσεις και την τελευταία σελίδα. Τα δυο ευρήματα της συγγραφέως , η περιπλανώμενη συμφωνία από την μια με την επιμονή της στον Σαίξπηρ και τα κόμικς από την άλλη που σχεδίαζε μια από τις πρωταγωνίστριες, είναι εξαιρετικά.

4)Το παρελθόν- Alan Pauls

Ένα μυθιστόρημα υπαρξιακού τρόμου, ποτισμένο με ασπρόμαυρο χιούμορ, κυνισμό, παράλογα σκηνικά με δυο πρωταγωνιστές εθισμένους , ενίοτε εκνευριστικούς, ένα μυθιστόρημα με περίσσιο συναίσθημα, σχεδόν αντι-ερωτικό. Μια ιστορία που σε κάνει να γελάς να κλαις, να αγανακτείς.
Μια ιστορία που αιμορραγεί αφήνοντας πεισματικά το σημάδι της.

3) Πάτι και Ρόμπερτ- Πάτι Σμίθ.

Η Πάτι μας μεταφέρει στην τότε στυλάτη και μποέμικη Νέα Υόρκη, Θα μιλήσει για τον Ρόμπερτ λατρευτικά, ακόμη κι όταν θα πάψουν να είναι ζευγάρι. Η σχέση τους αδερφική, μητρική αναλλοίωτη στον χρόνο.
Η μετάφραση του Καλοφωλιά, οι φωτογραφίες θα δώσουν στο βιβλίο ένα εντυπωσιακό καλοδουλεμένο αποτέλεσμα.Ένα βιβλίο που διαβάζεις και ακούς, ένα ταξίδι στην ποίηση, το ροκ εν ρολ. Μια ανάδυση στο τότε υπό τις λέξεις της Πάτι,το αποτέλεσμα μαγικό.

2)  Η υπέροχη φίλη μου -Έλενα Φεράντε.

Ένα βιβλίο αφιερωμένο στην φιλία, στην παιδική ηλικία και την μετάβασή της στην ενηλικίωση, Ένα βιβλίο που δεν το αφήνεις από τα χέρια σου αν δεν το τελειώσεις. Το διάβασα με μια ανάσα, ήθελα να δω τι θα συμβεί.

1) Confiteor -Ζάουμε Καμπρέ.

Ανοίγεις το βιβλίο διαβάζεις την πρώτη σειρά και μπαίνεις μεμιάς σ' έναν κόσμο στον οποίο χάνεσαι χωρίς να σε νοιάζει στο παραμικρό τι συμβαίνει έξω από τα όριά του. Ανοίγεις το βιβλίο διαβάζεις την πρώτη σειρά και νιώθεις μεμιάς ότι πρόκειται για ένα σπουδαίο βιβλίο από εκείνα που θα σε συνοδεύουν αρκετές μέρες μετά την ανάγνωσή του.

Ένα βιβλίο γεμάτο μουσική, αφιερωμένο στον έρωτα, την φιλία, την τέχνη, τον πόνο, την εξιλέωση και το κακό, την εκδίκηση την αγάπη. Ένα βιβλίο με μια υπέροχη γλώσσα μια εκπληκτική πλοκή.

Να γυρνάς στο σπίτι πως και πως για να χαθείς μέσα σε εκείνο τον κόσμο του Αντριά και να αρνείσαι να βγεις από εκεί. 

Είναι το βιβλίο της δικής μου χρονιάς λοιπόν ναι, το ομολογώ.

Φυσικά υπάρχει και το σάουντρακ του 2016. Το κομμάτι που άκουσα αναμφισβήτητα περισσότερο.

Εύχομαι σε όλους Χρόνια πολλά. Εύχομαι μια χρονιά γεμάτη ομορφιά. Και αναγνώσεις ,πολλές αναγνώσεις.