Η λίστα της LoLa για το 2017.

Να' μαστε λοιπόν, 3 μέρες πριν την εκπνοή του 2017. H ανάγκη της ανασκόπησης, έχει κάνει την εμφάνισή της αρχές Δεκέμβρη. Τότε βγαίνουν σημειωματάρια, τα παλιά και τα ανέγγιχτα εκείνα που θα γεμίσουν με καινούριους στόχους που θα αφορούν το νέο έτος.Μια διαδικασία που η αλήθεια είναι περιμένω πως και πως, θαρρείς πως αν αριθμήσεις αυτά που έχεις στο μυαλό σου να αποτελούν ένα είδος γραπτής υπόσχεσης, και σε περίπτωση αθέτησης της,θα συμβεί κάτι. ίσως να δώσεις κάνα δυο -τρεις δικαιολογίες στον εαυτό σου θα τραβήξεις μια γραμμή , το επόμενο νούμερο ίσως έχει φανεί πιο τυχερό.
Ένα από αυτά τα σημειωματάρια γεμίζει με εκείνα τα βιβλία που διάβασα μέσα στην χρονιά.Φέτος οι αναγνώσεις δεν ήταν πολλές, να μια υπόσχεση γραπτή που θα αριθμηθεί κι αυτήν για την επόμενη χρονιά,μα κάποιες από αυτές ήταν δυνατές. Ορίστε λοιπόν, η λίστα της LoLa για το '17.Η σειρά τυχαία εκτός του πρώτου φυσικά.







10) Το μάτι-Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.

Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα που απεικονίζει εύστοχα τη σύγχυση της μοντέρνας εποχής, την ουσία που έχει η εικόνα, και όχι η ύπαρξη. Η αδράνεια και η αποποίηση των ευθυνών, παρουσιάζεται μέσα από μια γραφή εξαιρετική, με μεταφορές, παιχνίδια λέξεων και μια εξαιρετική μετάφραση εκείνης του Γ.Ι. Μπαμπασάκη.

9) Η Ώρα του αστεριού-Κλαρίσε Λισπέκτορ.

'Tο βιβλίο είναι γραμμένο από χέρι ασθενικό και παθιασμένο.Η Κλαρίσε είχε ήδη κατά κάποιο τρόπο πάψει να είναι δημιουργός, να είναι συγγραφέας.Είναι το τελευταίο κείμενο, εκείνο που έρχεται μετά.Μετά από όλα τα βιβλία.Μετά τον χρόνο. Μετά το εγώ.Ανήκει στην αιωνιότητα , σε εκείνο τον χρόνο πριν από το μετά από το εγώ, τον οποίο τίποτα δεν μπορεί να διακόψει.Στον χρόνο εκείνο, σε εκείνη την μυστική και αιώνια ζωή θραύσματα της οποίας είμαστε''.

Ένα βιβλίο για την απλότητα της ζωής, για τις χαμένες απολαύσεις, εκείνες που έχουμε ξεχάσει από καιρό. Tρέχουμε, να φτιάξουμε ένα φανταχτερό μέλλον, μουντζουρώνοντας το παρόν.
Οι λέξεις της Κλαρίσε σε καταπίνουν.

8)   Η μυστική ιστορία- Ντόνα Ταρτ.

Η Ταρτ πλέκει με μαεστρία την προσωπικότητα των ηρώων της, και μας βυθίζει στην δίνη τους, στα πάθη τους, στην πολυπλοκότητά τους. Το ενδιαφέρον και η αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας παραμένει έντονο, παρότι γνωρίζουμε την έκβασή της. Η γραφή απλή χωρίς φανφάρες, αφήγηση πειθαρχημένη που δημιουργεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.
Μια ιστορία που παραμένει μυστική, πληρώνοντας ο καθένας το τίμημα που του αναλογεί.

7) Η μελαγχολία της αντίστασης- Λάσλο Κρασναχορκάι.

Ένα μυθιστόρημα που περιγράφει αριστουργηματικά την κοινωνία μας, μια κοινωνία που είναι παραδομένη στους φόβους της, τις προκαταλήψεις,που είναι γερά στερεωμένη σε ψευδείς βεβαιότητες. ''Μια πνιγηρή τρύπα που πνίγει κάτω από το μαλακό της πάπλωμα κάθε κύμα καθαρού αέρα.Η γραφή του Κρασναχορκάι σαρωτική.Μια πρόζα απαράμιλλης ομορφιάς , με τις υπνωτιστικές ποιητικές εικόνες του, και τον μακροπερίοδο λόγο του.Μια θλίψη διακατέχει το βιβλίο, η θλίψη της σήψης, της λήθης στην οποία η ανθρώπινη ύπαρξη βυθίζεται αργά μα σταθερά.


Η μετάφραση της Αβραμίδου είναι εξαιρετική.


6) Η Συντέλεια του κόσμου- Τζέννυ Έρπενμπεκ

Η Έρπενμπεκ γράφει ένα βιβλίο για τον θάνατο. Μια ιστορία, βέβαια δεν αρκεί και γράφει για μια ζωή που περιέχει δυνάμει πολλές ζωές.Αυτή η περιδίνηση σε τόπο, χρόνο και τις διαφορεικές εκδοχές αποτελούν έναν ισχυρό πυρήνα γύρω από τον οποίο η συγγραφέας μας δίνει ένα μαγευτικό μυθιστόρημα. Με φόντο ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο ιστορικό πλαίσιο,η ηρωίδα της Έρπενμπεκ μεταστοιχιώνεται , ξεκινώντας από την Γαλικία της αυστροουγκρικης μοναρχίας περίπου το 1900,συνεχίζεται στην Βιέννη μετά το τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, στην Μόσχα την εποχή του σταλινισμού, στο Βερολίνο της Λαοκρατικής Δημοκρατιας για να ολοκληρωθεί στο Βερολίνο της σύγχρονής Επανενωμένης Γερμανίας.
Το βιβλίο χωρίζεται σε ‘’υποβιβλία’’ όσες και οι εκδοχές της ιστορίας, και ανάμεσά τους παρεμβάλλονται διάφορα ιντερμέδια που δίνουν στην αφήγηση έναν εξαίσιο ρυθμό. Η γραφή σε υπνωτίζει, σε μεταφέρει εδώ κι εκεί, παρατηρώντας την διαφορετική κάθε φορά εξέλιξη της ηρωίδας, τον διαφορετικό κάθε φορά θάνατο που έχει επιλέξει η συγγραφέας γι’αυτήν.

Η μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη εξαιρετική

5) Το πρόσωπό σου αύριο (Πυρετός και Λόγχη)-Χαβιέρ Μαρίας

Ο Μαρίας με το θαυμάσιο ύφος του, με την εκπληκτική γραφή του εμπλουτίζει και διανθίζει τις ίδιες ερωτήσεις, τις ίδιες εμμονές με την εξαντλητική χρήση των λέξεων, των συνωνύμων τους και των αντίθεων τους.
Πιάνεις ένα βιβλίο του Μαρίας και ξέρεις ότι δεν θα προσπερνάς τις σελίδες του ανάλαφρα, ότι δεν θα βγεις ο ίδιος μετά το πέρασμά τους.

4)    Από την Άιντα στον Χαβιέρ - John Berger

  Ένα μυθιστόρημα σε γράμματα, γράμματα από την Άιντα στον αγαπημένο της Χαβιέρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε ισόβια.

Ένα βιβλίο για την πολιτική και τον έρωτα.

Ένα βιβλίο για την προσμονή και την ελπίδα.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο.

3)   Ρομπέρτο Μπολάνιο-Το Παγοδρόμιο

Η ιστορία ξεκινά με έναν φόνο, ντύνοντας την έτσι με ένα πέπλο μυστηρίου. πλήθος ερωτημάτων αρχίζουν και γεννιούνται η ιστορία προχωρά,οι αφηγήσεις συγκλίνουν. Τ μυστήριο λύνεται αλλά, πραγματικά αυτό δεν σε νοιάζει, προσωπικά εμένα δεν με ένοιαζε να μάθω ποιος ήταν ο δολοφόνος. Η γραφή σε μαγνητίζει, ο λυρισμός, η απογυμνωμένη κι όμορφη ποίησή του.Ο κόσμος που σε βυθίζει είναι ιδιαίτερος και δεν λές να βγεις από εκεί, ακόμη και όταν η τελεία θα σημάνει το τέλος.



Ένα εξαιρετικό βιβλίο με αφηγηματικό παλμό που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα.

2)  Λίγη Ζωή-Χάνα Γιαναγκιχάρα

Τέσσερις φίλοι μετακομίζουν στην Νέα Υόρκη μετά την αποφοίτησή τους, για να φτιάξουν την ζωή τους. Άφραγκοι, χαμένοι με μόνα εφόδια την μεταξύ τους σχέση και τις φιλοδοξίες τους θα αρχίσουν σιγά σιγά, να θέτουν στόχους, να αρχίζουν να οριοθετούν τις ζωές τους. Ο Γουίλεμ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Τζουντ(αχ, αυτός ο Τζούντ) είναι οι βασικοί χαρακτήρες, χωρίς αυτούς το μυθιστόρημα δεν θα υπήρχε. Υπάρχει ο Άντι , ο Χάρολντ, η Τζούλια κι ο Ρίτσαρντ κι άλλοι, πολλοί άλλοι. Η αρτιότητα των χαρακτήρων τέτοια, που νομίζεις ότι είναι αληθινοί, ότι υπάρχουν εκεί δίπλα και τους βλέπεις, τους ακούς ακόμη και ότι μπορείς να τους αγγίξεις.Είναι τέτοια η συναισθηματική και η προσωπική ανάμειξη με τον κόσμο εκείνο των τεσσάρων που είναι σαν να ζεις σε δυο κόσμους, άλλοτε μόνο σε έναν εκείνο του Τζούντ, που αναρωτιέσαι τι θα συμβεί, ποια θα είναι η εξέλιξη σαν να πρόκειται για έναν πολύ δικό σου άνθρωπο και το συναίσθημα βαρύ, τόσο βαρύ που μερικές φορές αναγκαζόμουν να κλείσω το βιβλίο να πάρω καμιά ανάσα για να μπορώ να συνεχίσω.

Μια ιστορία τοποθετημένη σε μια άχρονη Νέα Υόρκη, έτσι που δεν σου αποσπά τίποτα την προσοχή υπάρχει μόνο ο Τζουντ, ο Μάλκομ, ο Τζέι μπι και ο Γούιλεμ τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.Ένα μυθιστόρημα που σε αναστατώνει. Υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα με λυγμούς. Τέτοια η ένταση, τέτοιο το συναίσθημα.

1) Το Εργοστάσιο Σφηκών- Iain Banks.

Η αναγνωστική έκπληξη της χρονιάς.

Πρόκειται για ένα περίεργο, σοκαριστικό, πότε-πότε βάναυσο βιβλίο. Η ανάγνωσή του σε μερικά σημεία είναι μια απείρως οδυνηρή εμπειρία, αλλά ταυτόχρονα δεν τολμάς να πάρεις ανάσα μην σου ξεφύγει κάποιος συμβολισμός, ή κάποια εξαιρετική φράση.
Παρακολουθούμε την ζωή του δεκαεξάχρονου Φρανκ, ο οποίος και ζει απομονωμένα μαζί με τον πατέρα του στο νησί. Ο αδερφός του Έρικ, μόλις έχει δραπετεύσει από την ψυχιατρική κλινική, όπου και νοσηλευόταν τα τελευταία χρόνια.

Η βια αντί φωνής, η βία που χρησιμοποιείται σαν απόδειξη της ίδιας της ύπαρξης. Οι τύψεις δεν έχουν θέση εδώ, ο Φρανκ ρωτά, το εργοστάσιο απαντά.
Ένα βιβλίο που κατά λάθος έπεσε στα χέρια μου, άλλωστε ανήκει σε μια κατηγορία(τρόμου) η οποία δεν είναι το φόρτε μου. Κι έρχεται ο Banks να με διαψεύσει.
Το εργοστάσιο Σφηκών είναι ένα εκπληκτικό, αλλόκοτο βιβλίο.Απολαυστικό τόσο για την απόλυτη θηριωδία του αλλά και το μήνυμά του, κυρίως γι' αυτό.

Ορίστε και το σάουντρακ της φετινής χρονιάς.

Eύχομαι σε όλους Χρόνια πολλά και καλή χρονιά.